عید رضوان
From Wikipedia, the free encyclopedia
عید رضوان یکی از اعیاد دین بهائی است که از مهمترین عیدهای این دین بهشمار میرود.[1] این عید را عید گل هم میگویند.
شخصیتهای اصلی | |
نوشتهها | |
کتابشناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء | |
آموزهها | |
مؤسسات | |
بیتالعدل اعظم | |
تاریخچه | |
بهائیان ایرانی | |
شخصیتهای برجسته | |
نخستین پیروان بهاءالله | |
بیشتر | |
نشانهها |
ایام عید رضوان از سی و دو روز پس از نوروز شروع و مدت ۱۲ روز ادامه دارد. روز اول این عید در تقویم میلادی مطابق ۲۱ آوریل، در تقویم شمسی اول اردیبهشت و در تقویم بهائی مطابق ۱۳ شهرالجلال بدیع است.
این ایام مصادف ورود بهاءالله شارع دین بهائی به باغ نجیب پاشا در حومه شهر بغداد در اردیبهشت ۱۲۴۲ شمسی است. این باغ بعدها در بین بهائیان به باغ رضوان شهرت یافت. در این مکان بود که بهاءالله صریحاً به بابیان حاضر اعلان کرد که او پیامآور الهی و همان موعودی است که باب به آمدنش وعده داده بود.[2][3]
بهاءالله مدت ۱۲ روز در این باغ توقف و سپس به سوی استانبول که محل تبعید بعدی وی بود حرکت کرد. به مناسبت اظهار امر بهاءالله، هر سال ۱۲ روز ایام رضوان که به گفته شوقی افندی اعظم و اقدس اعیاد بهائی محسوب است جشن گرفته میشود.[4]
روزهای اول، نهم، و دوازدهم عید اعظم رضوان از ایام محرمه دین بهائی محسوب است. یعنی کسب و کار تجاری در این روزها مجاز نیست.[5][6]