عربی تونسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
تونسی، عربی تونسی یا دارجه گویشی از زبان عربی است که از سوی یازده میلیون تن از کرانهنشینان تونس مورد استفاده است. این گویش به عربی الجزایری شرقی و عربی لیبیایی غربی بسیار نزدیکی دارد و در کنار آنها یک زنجیره گویشی را در طول شمال آفریقا ایجاد میکند.
عربی تونسی | |
---|---|
تونسی | |
بیان | الگو:IPA-aeb |
زبان بومی در | تونس، شمال شرق الجزایر، Tripolitania |
قومیت | تونسیها |
شمار گویشوران | [1] |
آفروآسیایی
| |
خط عربی | |
زبان اشاره تونسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | aeb |
گلاتولوگ | tuni1259 [2] |
ریختشناسی، نحو، تلفظ و واژگان عربی تونسی بهطور قابل توجهی با عربی کلاسیک متفاوت است و همچون دیگر گویشهای مغربی دارای بستر واژگانی بزرگی از زبانهای بربری و لاتین است. تونسی همچنین دارای وامواژگان بسیاری از فرانسوی، ایتالیایی، ترکی استانبولی و اسپانیایی است.
عربی تونسی عمدتاً برای سخنوران سایر گویشهای مغربی قابل درک است اما درک آن برای سخنوران عربی خاورمیانه دشوار است. در بعضی محافل، عربی تونسی واژگان جدید فرانسوی و انگلیسی را به ویژه در زمینههای فناوری وارد کرده یا وامواژگان قدیمی فرانسوی و ایتالیایی را با کلمات عربی معیار جایگزین کردهاست.
عربی تونسی همچنین بسیار به زبان مالتی نزدیک است که خود زبانی مستقل است که از تونسی و عربی سیسیلی ریشه گرفتهاست. فهم متقابل تونسی و مالتی ۳۰–۴۰٪ است.[3]