شاهدخت مارگارت
خواهر کوچکتر ملکه الیزابت دوم / From Wikipedia, the free encyclopedia
شاهدخت مارگارت (انگلیسی: Princess Margaret; زاده ۲۱ اوت ۱۹۳۰ − درگذشته ۹ فوریه ۲۰۰۲) دختر جرج ششم و الیزابت، شهبانوی مادر و تنها خواهر الیزابت دوم، ملکه سابق بریتانیا بود.[1]
شاهدخت مارگارت | |||||
---|---|---|---|---|---|
کنتس اسنودن | |||||
زاده | ۲۱ اوت ۱۹۳۰ گلامر، اسکاتلند، بریتانیا | ||||
درگذشته | ۹ فوریهٔ ۲۰۰۲ (۷۱ سال) بیمارستان شاه ادوارد هفتم، لندن، بریتانیا | ||||
آرامگاه | |||||
همسر(ان) | انتونی آرمسترانگ جونز (ا. ۱۹۶۰–ج. ۱۹۷۸) | ||||
فرزند(ان) | دیوید آرمسترانگ جونز سارا چاتو | ||||
| |||||
خاندان | دودمان وینزر | ||||
پدر | جرج ششم | ||||
مادر | الیزابت، شهبانوی مادر |
مارگارت بیشتر دوران کودکی خود را در کنار پدر و مادر و خواهرش گذراند. زندگی او در شش سالگی به طرز چشمگیری تغییر کرد. زمانی که عموی وی، پادشاه ادوارد هشتم، از سلطنت کنارهگیری کرد و با والیس سیمپسون ازدواج کرد، پدر مارگارت به سلطنت رسید و خواهر وی با داشتن مارگارت در صف دوم سلطنت ، وارث فرض شد. در طول جنگ جهانی دوم، دو خواهر علیرغم پیشنهاد برای انتقال آنها به کانادا، در قلعه وینزر اقامت داشتند. در طول سالهای جنگ، مارگارت برای انجام هرگونه وظیفه رسمی بسیار جوان قلمداد میشد و در عوض تحصیلات خود را ادامه داد.
پس از جنگ، مارگارت عاشق کاپیتان گروه پیتر تاونسند شد. در سال ۱۹۵۲، پدرش درگذشت، خواهرش ملکه شد و تاونسند از همسرش رزماری جدا شد. اوایل سال بعد از مارگارت خواستگاری کرد. بسیاری از افراد در دولت معتقد بودند که وی برای خواهر ۲۲ ساله ملکه شوهر نامناسبی خواهد بود و کلیسای انگلیس حاضر به پشتیبانی از ازدواج با یک مرد مطلقه نشد.[2] شاهدخت مارگارت در سن ۲۳ سالگی به کاپیتان پیتر تاونسند علاقهمندشد و برای ازدواج با او تا سن ۲۵ سالگی (از قوانین سلطنتی بریتانیا) صبر کرد اما در سن ۲۵ سالگی بر طبق قوانین کلیسا اجازه ازدواج با مرد مطلقه از جانب ملکه الیزابت دوم خواهرش صادر نشد، او روزهای سختی را برای فراموش کردن عشقش کاپیتان پیتر گذراند. مارگارت سرانجام برنامههای خود را با تاونسند کنار گذاشت و در سال ۱۹۶۰ با عکاس انتونی آرمسترانگ جونز ازدواج کرد. ملکه او را ارل اسنودن کرد. این زوج صاحب یک پسر به نام دیوید و یک دختر به نام سارا شدند.
مارگارت یکی از اعضای جنجالی خانواده سلطنتی انگلیس بود. طلاق وی در سال ۱۹۷۸ بسیار مورد تبلیغات منفی قرار گرفت و زندگی خصوصی وی برای سالها مورد سوژههای شدید رسانهها و ناظران سلطنتی بود. سلامتی او در دو دهه آخر زندگی اش به تدریج بدتر شد. او در بیشتر زندگی بزرگسالی خود سیگاری بود و در سال ۱۹۸۵ تحت عمل ریه قرار گرفت. وی از یک مورد ذات الریه در سال ۱۹۹۳ و حداقل سه سکته مغزی بین سالهای ۱۹۹۸ و ۲۰۰۱ رنج برد. او پس از آخرین سکتهاش در بیمارستان کینگ ادوارد هفتم در ۹ فوریه ۲۰۰۲ در لندن درگذشت. او همانند پدرش بسیار سیگار میکشید و در سن ۷۱ سالگی به دلیل سرطان ریه (مانند پدرش) درگذشت.