سیمونیدس
شاعر در یونان باستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
سیمونیدس (/saɪˈmɒnɪˌdiːz/؛ به انگلیسی: Simonides؛ زبان یونانی: Σιμωνίδης؛ ۵۵۶–۴۶۸ پیش از میلاد) شاعر یونانی بود که در لولیس در کئا متولد شد. محققین هلنیستی اسکندریه او را در فهرست نه غزلسرای مورد احترام خود قرار دادهاند. باکیلیدس، برادرزادهاش، و پیندار، که رقیب سرسخت او بود نیز در این فهرست گنجانده شدهاند، که هر دو از رویکرد نوآورانهاش در غزل بهرهمند شدند. با این حال، سیمونیدس بیش از هر دو به رویدادهای مهم و شخصیتهای زمان خود پرداختهاست.[1]
سیمونیدس | |
---|---|
Σιμωνίδης | |
نام بومی | Σιμωνίδης |
زادهٔ | ۴۶۸ پیش از میلاد کئا، لولیس، یونان |
درگذشت | ۵۵۶ پیش از میلاد آگریجنتو |
پیشه | شاعر |
کارهای برجسته | «قصیده حماسی پیروزی»
«اختراع ۴ حرف از الفبای یونانی» «سیستم حافظهشناسی» |
خویشاوندان | باکیلیدس (برادرزاده) |
لسینگ که در عصر روشنگری نویسنده بود، او را «ولتر یونانی» یاد میکرد.[2] شهرت او مدیون گزارشهای مرسوم از زندگی جالب او بهعنوان یکی از خردمندترین انسانهاست. او همچنین یک فرد خسیس؛ مخترع یک سیستم حافظهشناسی؛ و مخترع برخی از حروف الفبای یونانی (ω, η, ξ, ψ) است.[3] چنین گزارشهایی موجب بروز تصورات موهومی از او میشود، با این حال او تأثیر زیادی بر روشنگری سوفسطایی دوران کلاسیک داشت.[4] شهرت او بهعنوان یک شاعر بیشتر به توانایی او در ارائه جایگاه بنیادی انسان با شیوهای ساده و تأثیرگذار برمیگردد.[5] به قول کوئنتیلی سخنور رومی (۵۵–۱۰۰ پس از میلاد):
سیمونیدس سبک سادهای دارد، اما میتوان او را بهخاطر برازندگی زبانش و جذابیت خاصش ستود. شایستگی اصلی او در قدرت برانگیختن حس همدردی نهفتهاست، بهطوریکه برخی او را از این نظر به سایر نویسندگان این ژانر ترجیح میدهند.[6]
او عموماً با سنگنبشتههای یادبود جنگجویان کشتهشده مرتبط است، مانند اسپارت در نبرد ترموپیل:
به آنها در اسپارت بگو، رهگذر |
Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε |
امروزه تنها بخشی از شعرهای او باقی ماندهاست، چه بهصورت قطعات پاپیروس، چه نقلقولهای دیگر شخصیتهای ادبی باستان. باستانشناسان در اوکسیرینخوس، یک شهر و یک سایت باستانشناسی در مصر، تکههای پاپیروسی را بهدست آورده و همچنان پاپیروسهای جدیدی را کشف میکنند که از او در روایات متنوعی مانند داستانهای تاریخی، پروتاگوراس افلاطون (جایی که او موضوع گفتگو است) و برخی از اشعار کالیماخوس مانند «آیتیا» نام برده شدهاست. (او یک روح در حال شکایت از هتک حرمت به مقبره خود در آگریجنتو بهتصویر کشیده شدهست).[8]