سنگ آواری
From Wikipedia, the free encyclopedia
سنگ آواری (به انگلیسی: Clastic rock) به گونهای از سنگ رسوبی اطلاق میگردد، که اغلب از قطعات شکستهٔ سنگ یا کانیها تشکیل شدهاست و مسافتی را از منشأ خود دور شده باشد. جزء، دانه یا تکهای از سنگ یا رسوب که از هوازدگی مکانیکی تودهٔ سنگی بزرگتر ساخته شود، نیز آوار یا پارآوار نامیده میشود.
ذرات تشکیلدهنده سنگهای آواری در اثر تخریب سنگهای مناطق قارهای به وجود آمدهاند و توسط رودخانهها به درون حوضه رسوبی حمل شده و رسوب کردهاند. این سنگها را بر اساس اندازه ذرات تشکیلدهنده آنها به سه دسته سنگهای دانهریز یا گلسنگها، دانه متوسط یا ماسهسنگها و دانهدرشت یا کنگلومراها و برشهای رسوبی تقسیم میکنند. به بافتی رسوبی که در آن ذرات درشتتر در تماس با یکدیگر هستند بافت آواربنیاد گفته میشود.