سمرقند
شهری تاجیکنشین و فارسیزبان در ازبکستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
سَمَرْقَنْد (به تاجیکی: Самарқанд) شهری با جمعیتی حدود ۵۱۴٬۰۰۰ نفر (برآورد تخمینیِ سال ۲۰۱۹)، دومین شهر بزرگ ازبکستان، و مرکز استان سمرقند است. این شهر در ارتفاع ۷۰۲ متری از سطح دریا واقع است. بیشتر ساکنان این شهر فارسیزبان هستند و به فارسی تاجیکی سخن میگویند. این شهر یکی از مراکز تاریخی مردم تاجیک در آسیای میانه است.[1]
سمرقند
Samarqand Самарканд | |
---|---|
Samarkand | |
مختصات: ۳۹°۳۹′۱۵″ شمالی ۶۶°۵۷′۳۵″ شرقی | |
کشور | ازبکستان |
استان | سمرقند |
تأسیس | ۷۴۲ (پیش از میلاد) |
مدیریت | |
• حکیم | Mirzaev Zoir Toirovich |
مساحت | |
• کل | ۱۰۸ کیلومتر مربع (۴۲ مایل مربع) |
بلندی | ۷۰۲ متر (۲۳۰۳ پا) |
جمعیت (۲۰۱۹) | |
• کل | ۵۱۴٬۰۰۰ |
منطقه زمانی | یوتیسی ۵+ (UTC) |
کد پستی | ۱۰۰ ۱۴۰ |
پیششماره(های) تلفن | ۶۶ (۹۹۸) |
کد پلاک | ۳۰A (030-039) AA |
وبگاه |
در سال ۲۰۰۱، یونسکو این شهر باستانی را در فهرست میراث فرهنگی جهان قرار داد. شواهدی از فعالیتهای انسانی در ناحیهٔ این شهر از اواخر دورهٔ پارینه سنگی وجود دارد، اگرچه هیچ مدرک مستقیمی از زمان تأسیس سمرقند وجود ندارد. برخی از نظریهها پیشنهاد میکنند که این شهر میان سدههای هشتم و هفتم پیش از میلاد مسیح تأسیس شده است و بنا به موقعیت آن در جادهٔ ابریشم میان چین و دریای مدیترانه رونق یافته، زمانی سمرقند یکی از بزرگترین شهرهای آسیای میانه بود.[2]
در زمان شاهنشاهی هخامنشی پارس، این شهر پایتخت ساتراپی سغدیان بوده است. این شهر توسط اسکندر مقدونی در سال ۳۲۹ پیش از میلاد، هنگامی که با نام یونانی آن «مراکنده» (Marakanda) شناخته شده بود، تسخیر شد.[3] این شهر با توالی حاکمان ایرانی و ازبک اداره میشد تا اینکه مغولان تحت سلطهٔ چنگیز خان در سال ۱۲۲۰ سمرقند را فتح کردند. امروز، سمرقند پایتخت ولایت سمرقند و دومین شهر بزرگ ازبکستان است.[4]