سقوط ادو
From Wikipedia, the free encyclopedia
سقوط ادو (به ژاپنی: 江戸開城 Edo Kaijō) بین ماه مه و ژوئیه سال ۱۸۶۸ رخ داد. در آن زمان ادو (امروزه توکیو) توسط آخرین شوگونسالاری توکوگاوا کنترل میشد اما با سقوط شهر، کنترل آن به دست نیروهای طرفدار امپراتور میجی افتاد. سقوط ادو یکی از جنگهایی است که در مجموع به جنگ بوشین شهرت دارند.
سایگو تاکاموری، فرمانده نیروهای طرفدار امپراتور در شمال و شرق ژاپن پیروزیهایی به دست آورده بود، و در جهت رسیدن به پایتخت در نبرد کوشو-کاتسونوما پیروز شده بود. او در نهایت قادر شد در ماه مه ۱۸۶۸ ادو را محاصره کند.
کاتسو کایشو فرمانده ارتش شوگون توکوگاوا یوشینوبو، حاضر به مذاکره و تسلیم بی قید و شرط بود.
برخی از گروههای طرفدار شوگون پس از این تسلیم رسمی باز مقاوت را در شمال شرقی توکیو ادامه دادند، اما سرانجام ۴ ژوئیه ۱۸۶۸ در نبرد اوئنو شکست خوردند. در طی این مدت آخرین شوگون از شوگونسالاری توکوگاوا، توکوگاوا یوشینوبو در معبد کانائیجی بهطور داوطلبانه در حبس بود.
در ۳ سپتامبر سال ۱۸۶۸، نام ادو به توکیو (به معنی پایتخت شرقی) تغییر نام داده شد، و امپراتور بهطور رسمی پایتخت را از کیوتو به توکیو تغییر داد و برای اقامت قلعه ادو (امروزه کاخ امپراتوری توکیو) را برگزید.