سبک انگلیسی-ژاپنی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سبک انگلیسی-ژاپنی یا آنگلو-جاپنیز (به انگلیسی: Anglo-Japanese Style) سبکی است که در بریتانیا از طریق دورهٔ ویکتوریایی و اوایل دورهٔ ادواردیان از تقریباً ۱۸۵۱ تا ۱۹۱۰ میلادی توسعه یافت، زمانی که درک جدید از فرهنگ و طراحی ژاپنی بر نحوهٔ ساخت هنر بریتانیایی توسط طراحان و صنعتگران تأثیر گذاشت، به ویژه هنرهای تزئینی و معماری انگلستان، که پوشش گستردهای از اشیاء هنری از جمله سرامیک، مبلمان و طراحی داخلی را در بر میگرفت.[1] مراکز مهم طراحی شامل لندن و گلاسگو بود.
سالهای رونق | دههٔ ۱۹۱۰–۱۸۵۰ میلادی |
---|---|
کشور(ها) | بریتانیا |
چهرههای برجسته | کریستوفر درسر، ادوارد ویلیام گادوین، توماس جکیل، آرتور لیزنبی لیبرتی، آرتور سیلور |
تأثیرپذیری |
|
تأثیرگذاری | انجمن برادری پیشارافائلی، سفالگری مینتونها، زیباییپرستی، معماری احیای ملکه آن در بریتانیا، سبک مدرن و سفالگری استودیویی در انگلستان؛ مکتب گلاسگو در اسکاتلند؛ جنبش هنر و صنایع دستی و مبلمان ایستلیک در ایالات متحدهٔ آمریکا؛ سبک لیبرتی در ایتالیا |
اولین استفاده از اصطلاح «انگلیسی-ژاپنی» در سال ۱۸۵۱ میلادی رخ میدهد،[2] و به دلیل علاقهٔ شدید به ژاپن، که به دلیل سیاست دولت ژاپن تا دههٔ ۱۸۶۰ میلادی، به روی بازارهای غربی بسته شده بود، توسعه یافت. این سبک توسط ادوارد ویلیام گادوین در دههٔ ۱۸۷۰ میلادی در انگلستان رایج شد و بسیاری از صنعتگران در این سبک کار میکردند که از ژاپن به عنوان منبع الهام و طراحی قطعات بر اساس هنر ژاپنی استفاده میکردند، در حالی که برخی ژاپن را صرفاً به دلیل دوام تجاریاش ترجیح میدادند، مخصوصاً پس از آن. دههٔ ۱۸۸۰ میلادی زمانی که علاقه بریتانیا به طراحی و فرهنگ شرقی به عنوان یکی از ویژگیهای جنبش زیباییشناسی در نظر گرفته شد. در دهههای ۱۹۱۰–۱۸۹۰ میلادی آموزشهای بیشتر رخ داد و با ظهور روابط تجاری و دیپلماتیک دوجانبه، کانالهای دو طرفه بین بریتانیا و ژاپن ایجاد شد و این سبک به مبادله فرهنگی و مدرنیسم اولیه تبدیل شد و به سبک مدرن منحرف شد.[3] سبک لیبرتی و مینیمالیسم اصول طراحی مدرن قرن بیستم را پیشبینی میکرد.
طراحان برجسته بریتانیایی که به سبک انگلیسی-ژاپنی کار میکنند عبارتند از کریستوفر درسر، ادوارد ویلیام گادوین، جیمز لمب، فیلیپ وب و نقاشی دیواری هنرهای تزئینی جیمز ابوت مکنیل ویستلر. تأثیر بیشتر را میتوان در آثار جنبش هنر و صنایع دستی یافت؛ و در طرحهای بریتانیایی در اسکاتلند که در آثار چارلز رنی مکینتاش دیده میشود.