ساقهپیچک
From Wikipedia, the free encyclopedia
ساقهپیچک (انگلیسی: Tendril)، در گیاهشناسی یک ساقه، برگ یا دمبرگ تخصصی نخ مانند است که توسط گیاهان بالارونده برای حمایت و اتصال، و همچنین تهاجم سلولی توسط گیاهان انگلی مانند سس استفاده میشود.[1] گیاهان زیادی وجود دارند که دارای ساقهپیچک هستند. از جمله نخودشیرین، گل ساعتی، انگور، کدو...[2] ساقهپیچکها به لمس و عوامل شیمیایی با پیچش، تافتن یا چسبیدن به ساختارها یا میزبانهای مناسب پاسخ میدهند. ساقهپیچکها میتوانند از چند سانتیمتر تا ۶۹ سانتیمتر در گیاهپارچ هاریانا (Nepenthes harryana) و ۵۲ سانتیمتر در تاک شاهبلوط (Tetrastigma voinierianum)[3] طول داشته باشند. معمولاً فقط یک ساقهپیچک ساده یا منشعب در هر گره وجود دارد، اما این تعداد در خیار آردوارک (Cucumis humifructus) به هشت تا هم میرسد.[4]