سارکوئیدوز
From Wikipedia, the free encyclopedia
سارکوئیدوز (Sarcoidosis) یک بیماری با علت عصبی که در آن التهاب در گرههای لنفاوی، ریهها، کبد، چشمها (شایعترین آن یووئیت قدامی)، پوست و دیگر بافتها رخ میدهد. واژه سارکوئیدوز به معنای «ناهنجاری گوشتمانند» است.
سارکوئیدوز | |
---|---|
پرتونگاری سینه که در آن التهاب غدد لنفاوی مخصوص به سارکوئیدوز در ناف ریهها دیده میشود. | |
تخصص | خونشناسی، پوستشناسی، پزشکی ریه، چشمپزشکی |
فراوانی | 0.16% |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | D86 |
آیسیدی-۹-سیام | 135 |
اُمیم | ۱۸۱۰۰۰ |
دادگان بیماریها | 11797 |
مدلاین پلاس | 000076 |
ئیمدیسین | med/۲۰۶۳ |
پیشنت پلاس | سارکوئیدوز |
سمپ | D012507 |
در این بیماری، توده کوچکی از بافت غیرطبیعی گرانولوما در اندامهای خاص بدن شکل میگیرد. گرانولوماها، خوشههایی از سلولهای ایمنی هستند. در برخی مبتلایان، این گرانولوماها از بین نمیروند و در نتیجه موجب التهاب بافت و زخم شدن آن میشوند. این بیماری، تقریباً تمام اندامهای بدن را مورد حمله قرار میدهد، اما اغلب بر ریهها، چشم و پوست اثر دارد. این بیماری در سن ۲۰ تا ۴۰ سالگی شایع است. زنان بیشتر به این بیماری دچار میشوند. سارکوئیدوز در کودکان بسیار نادر است.
این عارضه به اشکال متفاوتی ظاهر میشود. گاهی تنها در یک قسمت از بدن علائمی ایجاد میکند و گاهی بهطور همزمان در چندین قسمت از بدن علائمی ایجاد میکند.
این بیماری که همچنین سارکوئید و سارکوئیدوزیس نامیده میشود شامل تجمع غیرطبیعی سلولهای التهابی مزمن به نام گرانولوما است که به صورت گره ندول در ارگانهای متعدد بدن تشکیل میشوند. این گرانولومها غیر کازئیفیه هستند و اغلب در ریه و غدد لنفاوی یافت میشوند، گرچه بالقوه هر اندامی در بدن میتواند درگیر شود. بروز بیماری اغلب تدریجی است. بیماری ممکن است بینشانه یا مزمن باشد. بیماران مبتلا به بیماری در مراحل اولیه بیماری بهطور شایعی خود بخود یا با استفاده از داروهایی نظیر کورتون و متوتروکسات بهبود مییابند. گلوکوکورتیکوئید اساس درمان سارکوئیدوز است. در برخی موارد ندرتاً بیماران مبتلا به فرمهای شدید تر بیماری و درگیری شدید ریه و قلب درمان نشده و فوت میکنند.
ایجاد اسکار یا بافت جوشگاه در ریه در برخی موارد منجر به نارسایی تنفسی میشود. درگیری قلب در بیماران به صورت تپش قلب و درد سینه بروز یافته و در فرم شدید بیماری در ۵ تا ۱۰٪ مبتلایان تظاهر میکند. علت بیماری ناشناخته است ولی احتمالاً واکنش ایمنی بدن به یک عامل میکروبی یا شیمیائی سبب بروز علائم میگردد گرچه بیماری مسری و واگیردار نیست. قابل ذکر است که گاهی عوارض مواجهه شغلی با فلز برلیوم شبیه به سارکوئیدوز است (سمشناسی شغلی نیل استیسی)