زبانهای کچوا
From Wikipedia, the free encyclopedia
کِچوآ (Qhichwa, Qiĉwa, Quechua) نام خانوادهای از زبانهای بومی سرخپوستان آمریکای جنوبی است که بیشتر در رشتهکوههای آند رواج دارد. کچوآ، پرگویشورترین زبان سرخپوستی در قاره آمریکا است و شمار گویشوران آن از ۶ تا ۱۳ میلیون نفر برآورد میشود.
کچوا | |
---|---|
Kechua / Runa Simi | |
اقوام: | کچوا |
پراکنش: | مرکز کوههای آند شامل آرژانتین، بولیوی، کلمبیا، اکوادور، پرو و شیلی. |
تبار: | یکی از خانوادههای زبانی جهان |
زیرگروهها: |
کچوا ۱
کچوا ۲
|
ایزو ۱–۶۳۹ | qu |
ایزو ۵–۶۳۹ | qwe |
گلاتولوگ | quec1387[1] |
نقشه پراکندگی کنونی زبانهای کچوا |
برخی از کچوآ-زبانان به این گروه زبانی اصطلاحاً «رونا سمی» (زبان مردم) میگویند. زبانهای کچوآ از جنوب کلمبیا تا آرژانتین رواج دارند اما بیشتر گویشوران آن در پرو (۷/۷ میلیون نفر)، بولیوی (۲٫۹ میلیون) و اکوادور (۱٫۵ میلیون) هستند و کچوا در این سه کشور از وضعیت رسمی برخوردار است. تقریباً ۲۵٪ پروییها به یک زبان کچوآ صحبت میکنند.[2][3]
کچوآ در سدههای ۱۵ و ۱۶ میلادی زبان اصلی امپراتوری اینکا بود و هماینک نیز زبان میانجی آند مرکزی بهشمار میآید. کچوآ با خط لاتین نوشته میشود. به خاطر نفوذ روزافزون زبانهای اسپانیایی و پرتغالی، همواره از گستره و کاربرد کچوآ کاسته شده و میشود.