ریختهگری نیمهجامد
From Wikipedia, the free encyclopedia
ریختهگری نیمهجامد (به انگلیسی: Semi-Solid Casting) نوع دیگری از ریختهگری تحت فشار است.[1] این فرایند برای فلزات غیرآهنی، مانند آلومینیوم، مس،[2] و منیزیم استفاده میشود. این فرایند مزایای ریختهگری و آهنگری را باهم درمیآمیزد. نام این فرایند از یک خاصیت سیال بنام تیکسوتروپی گرفته شدهاست که امکان انجام این فرایند را فراهم میکند. بهطور سادهتر، سیالات تیکسوتروپی زمانیکه ماده جریان مییابد برش داده میشوند اما درحالت ساکن غلیظ تر میشوند.[3] این نوع فرایند برای اولین بار در اوایل دهه[3] ۱۹۷۰ توسط پروفسور فلمینگز در مؤسسه فناوری ماساچوست شناخته شد. چهار فرایند مختلف برای ریختهگری نیمهجامد وجود دارد: تیکسوکستینگ، رئوکستینگ، تیکسوملدینگ و SIMA.
ریختهگری نیمهجامد در یک دمایی که فلز را بین دماهای لیکوئیدوس و سالیدوس قرار میدهد انجام میشود. بهطور ایدهآل، فلز باید ۳۰ تا ۶۶ درصد جامد باشد. فلز باید ویسکوزیته کمی داشته باشد تا قابل استفاده باشد و برای رسیدن به این ویسکوزیته کم ماده نیازمند یک شکل اولیه کروی احاطه شده توسط فاز مذاب است.[2] رنج دمایی امکانپذیر به ماده بستگی دارد و برای آلیاژهای آلومینیوم ۵ تا ۱۰ درجه سانتیگراد است، اما برای آلیاژهای مس با رنج ذوبی باریک میتواند فقط چند دهم درجه باشد.[4]
ریختهگری نیمهجامد معمولاً برای ریختهگریهای high end استفاده میشود. برای قطعات معمولی آلیاژهای آلومینیوم شامل پایههای معلق موتور، ورد سنسوری منیفولد هوا، قالبهای موتور و محفظه فیلتر پمپ نفت.[5]