ریاضیات و معماری
From Wikipedia, the free encyclopedia
ریاضیات و معماری مرتبط هستند، معماری مانند دیگر هنرها از ریاضیات بهره میبرد. بهجز استفاده از ریاضیات برای مهندسی ساختمانها، معماری از هندسه برای تعریف فرم فضایی یک ساختمان استفاده میکند؛ از زمان مکتب فیثاغوری در سده ششم پیش از میلاد به بعد، تا فرمهایی هماهنگ و دارای هارمونی خلق کند، و بدین ترتیب ساختمانها و محیط اطرافشان را بر طبق اصول مذهبی و زیباییشناسی ریاضیاتی نظم ببخشد، مانند تزئین ساختمان با اشیاء ریاضیاتی مانند مفروشسازی یا برای سازگاری با محیط زیست مانند کاهش سرعت باد در پای یک ساختمان بلند.
در مصر باستان، یونان باستان، هند و دنیای اسلام ساختمانهایی مانند اهرام، معابد، مساجد، قصرها و آرامگاههای یادمانی برای مقاصد مذهبی با تناسبات خاص ساختهمیشدند. در معماری اسلامی نمای بیرونی و داخلی بنا را با اشکال هندسی و الگوهای هندسی اسلامی تزئین میکنند. برخی از معابد هندوها ساختار فراکتال مانند دارند که در آنها بخشهایی با کل همانند هستند که مفهوم بینهایت در کیهانشناسی هندو را نشان میدهد. در معماری چینی تولوهای فوجیان و سازهای دفاعی دایرهای هستند. در سده بیست و یکم استفاده از ریاضیات در طراحی ساختمانهای عمومی بار دیگر مورد توجه قرار گرفتهاست.
در معماری رنسانس معمارانی مانند لئون باتیستا آلبرتی، سباستیانو سرلیو و آندرا پالادیو تحت تأثیر در باب معماری اثر ویترویوس از روم باستان و فیثاغورث از یونان باستان به تقارن و تناسب به عمد تأکید میکردند. در پایان سده نوزدهم ولادیمیر شوخوف در روسیه و آنتونی گائودی از بارسلون پیشگامان استفاده از سازه هذلولیوار بودند، گائودی در ساخت ساگرادا فامیلیا از هذلولی سهمیگون، موزاییک کاری، طاق زنجیروار، زنجیره وار، پیچوار و سطح خطدار استفاده کرد. سبکهای نو در سده بیستم میلادی مانند معماری مدرن و ساختارشکنی برای دستیابی به اثرات مطلوب از هندسههای متفاوت کمک گرفتند. از رویهٔ مینیمال برای ساخت سقفهای خیمه مانند استفاده شدهاست مانند فرودگاه بینالمللی دنور. در این دوره باکمینستر فولر گنبد ژئودزیک را ابداع کرد.