رستاخیز مسیح
From Wikipedia, the free encyclopedia
رستاخیز عیسی مسیح یکی از آموزههای مسیحی که براساس آن عیسی مسیح بهطورِ معجزه آسایی سه روز پس از به صلیب کشیده شدن، به زندگی بازگشت. عیسی در روز جمعه به صلیب کشید شد و در روزِ یکشنبه از میان مردگان برخاست. این اصل، اصلِ ایمان مسیحی و الهیاتِ مسیحی و بخشی از مرامنامه نیسن است: بر اساس کتاب، در روزِ سوم وی دوباره برخاست.[1][2] به زنده شدن عیسی مسیح بعد از مرگ، رستاخیز اول میگویند. البته برخی میگویند که از جمعه تا یک شنبه دو روز و اندی (و نه سه روز) است. ولی باید در نظر داشت که در آن زمان دو تا روز «شنبه» داشتهایم: «شنبه» و «شنبه متصل». مسیح پس از رستاخیز، ۴۰ روز میان شاگردان ماند.
در الهیات مسیحی، مرگ و زنده شدن عیسی مسیح از مهمترین وقایع، پایه و اساس ایمان مسیحی است و با عید پاک گرامی داشته میشود. برای مسیحیان، رستاخیز جسمی وی تضمینی برای زنده شدن دوباره همه مردگان مسیحی در هنگام بازگشت دوم مسیح است.[3]
طبق گفته جان آر رایس، مبلغ باپتیست، زنده شدن عیسی مسیح بخشی از نقشه نجات و رستگاری با کفاره گناه انسان بود.[4]
گرچه رستاخیز یک واقعه تاریخی بود که با نشانه قبر خالی و برخورد رسولان با مسیح در حال قیام قابل تأیید بود، اما همچنان به شکل رمز آلود و ایمانی به عنوان چیزی فراتر از تاریخ باقی ماندهاست.[5]
به گفته تری میه، فیلسوف مسیحی در دانشگاه آکسفورد، این سؤال که آیا مسیح از مرگ برخاست؟ " مهمترین سؤال در رابطه با ادعاهای ایمان مسیحی است[6]
در نوشتههای عهد جدید هیچ توصیفی از لحظه رستاخیز وجود ندارد، بلکه شرح قبر خالی و ظاهر شدن عیسی مسیح بر یارانش پس از برخاستن از قبر است.
یکی از نامههای فرستاده شده توسط پولس رسول به یکی از کلیساهای اولیه یونان، اولین نامه به قرنتیان، حاوی یکی از اولین اعتقادات مسیحی است که به ظواهر پس از مرگ عیسی مسیح اشاره میکند، و بیانگر اعتقاد به زنده شدن او از مرگ است.[7]