دی اکسپوناچونه لیکسبونایسه
From Wikipedia, the free encyclopedia
دی اکسپوناچونه لیکسبونایسه (انگلیسی: De expugnatione Lyxbonensi)، اثر و نوشته وقایعنگار و کشیش انگلستانی، رائول، که از شاهدان عینی تسخیر شهر لیسبون است که در اکتبر ۱۱۴۷ رخ داد. این اثر رائول، مهمترین منبع دربارهٔ فتح آن شهر و یکی از منابع اصلی مراحل آغازین جنگ صلیبی دوم و پیامدهای آن به زبان لاتین است. در واقع وی گزارش خود را از جنگ صلیبی دوم را برای کشیشی به نام اسبرت باودسی (Osbert of Bawdsey) از اهالی انگلستان نگاشتهاست.[1]
وی در این کتاب نحوه فتح و بازپسگیری شهر لیسبون توسط آلفونس یکم، پادشاه پرتغال، از مسلمانان را در جریان بازپسگیری اندلس شرح میدهد. همچنین وی در این کتاب به نحوه سفر دریایی صلیبیون و عملیات نظامی آنها در دریا و محاصره در جنگ و روابط دیپلماتیک طرفین توجه و علاقه وافری نشان دادهاست. رائول در این اثر تفاسیری را در توضیح دلایل پیروزی در ایبری و چرایی شکست در شرق آورده است. و در آخر از اهداف و آرمانهای جنگ صلیبی و جنگ مقدس نیز اطلاع میدهد.[2]