خط مغولی
From Wikipedia, the free encyclopedia
خط سنتی مغولی، که با نام هودوم مغول بیچیگ نیز شناخته میشود، اولین سیستم نوشتاری بود که بهطور خاص برای زبان مغولی ایجاد شد و تا زمان معرفی سیریلیک در سال ۱۹۴۶ رایجترین سیستم نوشتاری بود. بهطور سنتی در جهت عمودی نوشته میشود. این الفبای قدیمی که از الفبای اویغور قدیم گرفته شده، یک الفبا با نگارههای مجزا برای حروف صامت و مصوت است. این خط برای زبانهایی مانند اویرات و منچو اختصاصی سازی شدهاست. الفبای مبتنی بر این خط عمودی کلاسیک همچنان در مغولستان و مغولستان داخلی برای نوشتن مغولی، زیبه و بهطور آزمایشی برای اونکی استفاده میشود.
اطلاعات اجمالی خط مغولی ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠪᠢᠴᠢᠭ, نوع ...
خط مغولی ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠪᠢᠴᠢᠭ | |
---|---|
نوع | الفبا |
زبانها | زبا مغولی |
سازنده | تاتا تونگا |
دورهٔ زمانی | ح. ۱۲۰۴ – 1941 (used as main script) 1941 – Present (used as co script) |
سامانهٔ مادر |
هیروگلیف مصری
|
سامانهٔ فرزند | الفبای منچو
الفبای داگور الفبای زیبه الفبای اویرات الفبای گالیک |
ایزو ۱۵۹۲۴ | Mong, 145 |
جهت | بالا به پایین |
مخفف یونیکد | Mongolian |
دامنه یونیکد |
|
بستن
سیستمعاملهای رایانهای در پشتیبانی از خط مغولی کند بودهاند و تقریباً همه آنها دارای پشتیبانی ناقص یا سایر مشکلات ارائه متن هستند.