خشکیزی
From Wikipedia, the free encyclopedia
خشکیزی[2] (انگلیسی: Xerocole) یک اصطلاح کلی است که به هر جانوری که برای زندگی در بیابان سازگار باشد، اطلاق میشود. چالشهای اصلی که جانوران خشکیزی باید بر آن غلبه کنند کمبود آب و گرمای بیش از حد است. این جانداران برای حفظ آب از تبخیر و دفع ترشحات غلیظ (به عنوان مثال ادرار و مدفوع) اجتناب میکنند.[1] برخی از آنها در حفظ آب یا تهیه آن از غذا آنقدر مهارت دارند که اصلاً نیازی به نوشیدن ندارند. جانوران خشکیزی برای فرار از گرمای بیابان، شبگرد یا پگاهرو (بیشترین فعالیت در سحرگاه و غروب) هستند.