جوشکاری با فرکانس رادیویی
From Wikipedia, the free encyclopedia
جوشکاری با فرکانس رادیویی که به عنوان جوش دیالکتریک و جوشکاری فرکانس بالا نیز شناخته میشود، یک فرایند جوشکاری پلاستیک است که از میدانهای الکتریکی با فرکانس بالا برای القای گرما و ذوب مواد پایه ترموپلاستیک استفاده میکند.[1] میدان الکتریکی توسط یک جفت الکترود پس از اینکه قطعات بههم متصل میشوند اعمال میشود. نیروی گیره تا زمانی که مفصل جامد شود حفظ میشود. مزایای این فرایند، زمان چرخه سریع (به ترتیب چند ثانیه)، اتوماسیون، تکرارپذیری و ظاهر خوب جوش است. فقط پلاستیکهایی که دارای دوقطبی هستند را میتوان با استفاده از امواج رادیویی گرم کرد و بنابراین همه پلاستیکها را نمیتوان با استفاده از این فرایند جوش داد. همچنین، این فرایند برای اتصالات ضخیم یا بیش از حد پیچیده مناسب نیست. رایجترین استفاده از این فرایند، اتصالات یا مهر و موم کردن روی ورقها یا قطعات پلاستیکی نازک است.