جنگ جاوه
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ جاوه یا جنگ دیپونگورو جنگی بود که در سالهای ۱۸۲۵ تا ۱۸۳۰ میلادی در جاوهٔ مرکزی بین نیروهای استعماری امپراتوری هلند و بومیان شورشی جاوه روی داد. این جنگ با شورشی به رهبری شاهزاده دیپونگورو که از اشراف جاوه محسوب میشد و در گذشته با هلندیها همکاری میکرد، آغاز شد.
جنگ جاوه | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
نقاشی تسلیم شدن شاهزاده دیپونگورو به ژنرال دی کوک, به وسیلهٔ نیکولاس پینمان | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
|
| ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
هندریک مرکوس دی کوک | دیپونگورو (اسیر) | ||||||
قوا | |||||||
۵۰٬۰۰۰ | ۱۰۰٬۰۰۰ | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۱۵٬۰۰۰ کشته (شامل ۷٬۰۰۰ سرباز اروپایی)[2] | ۲۰٬۰۰۰ کشته در نبرد[3] | ||||||
۲۰۰٬۰۰۰ جاوهای کشته شدند. (شامل دهها هزار غیرنظامی)[2][4][5][6] |
نیروهای شورشی به محاصره یوگیاکارتا پرداختند که مانع از پیروزی سریع آنها شد. این کار به هلندیها اجازه داد تا نیروهای جدیدی را جمعآوری و منتقل کنند. شورشیان تاکتیکهای چریکی را علیه نیروهای هلندی اتخاذ کرده و برای چندین سال به کار بستند.
هنگامی که دیپونگورو به یک کنفرانس صلح دعوت شد، به او خیانت گردید که منجر به دستگیریاش شد. جنگ با پیروزی هلندیها پایان یافت. مقامات هلندی، در پی جبران هزینه جنگ، اصلاحات عمده ای را در سراسر هند شرقی هلند انجام دادند تا سودآوری این مستعمرات را تضمین کنند.