جنگ اجتماعی (۹۱-۸۷ پیش از میلاد)
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ اجتماعی (۹۱-۸۷ پ. م) (به انگلیسی: (Social War (91–87 BC) از لاتین bellum sociale، که جنگ متحدان او «جنگ ایتالیایی» یا «جنگ مارسیک» نیز نامیده میشود. از سال ۹۱ تا ۸۷ پیش از میلاد بین جمهوری روم و چندین متحد خودمختار آن سوچیها در ایتالیا درگرفت. متحدان ایتالیایی خواهان شهروندی رومی بودند، چون هم موقعیت و نفوذ به همراه داشت و هم حق رأی در انتخابات و قوانین رومی.[5] باورمند بودند با آنها باید مثل رومیان رفتار شود زیرا آنها پیوندهای فرهنگی و زبانی با تمدن روم ایجاد کرده بودند و برای بیش از دو قرن متحدان وفادار روم بودند. رومیها به شدت با خواستههای آنان مخالفت کردند و از اعطای شهروندی به آنها خودداری کردند و بدین ترتیب گروههای ایتالیایی با حقوق و امتیازات کمتری مواجه شدند.
جنگ اجتماعی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
دناریوس رهبر سامنیت رهبر سی. پاپیوس موتیلوس، ضرب شده در ۹۰ پیش از میلاد. جلوی باخوس را به تصویر میکشد، در حالی که پشت آن تمثیلی از جنگ اجتماعی را نشان میدهد، با گاو نر ایتالیایی که گرگ رومی را میخواند.[1] | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
|
ایتالیاییهای ضد روم گروه مارسیک:
| ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
|
| ||||||
قوا | |||||||
کل بسیج: ۱۳۰۰۰۰ مرد[4] | |||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۵۰۰۰۰ کشته[4] | ۵۰۰۰۰ کشته[4] | ||||||
ج. ۱۰۰۰۰۰ کشته در مجموع[4] |
اوضاع در سال ۹۱ پیش از میلاد بحرانی و منجر به وقوع یک جنگ ویرانگر شد که در آن متحدان ایتالیایی به رهبری سامنیت و مارسی به مدت چهار سال شورش علیه حکومت روم را رهبری کردند. اکثر متحدان اتروسک، آمبریا و لاتین به شورش نپیوستند. به منظور پایان دادن به درگیری و برای جلوگیری از درگیریهای مشابه در آینده، رومیان قوانین متعددی را تصویب کردند که به موجب آن مردم و شهرهایی که به روم وفادار میماندند یا تسلیم میشدند، تابعیت رومی را دریافت میکردند. تا سال ۸۷ پیش از میلاد، پیروزی روم کامل شد و شهروندی به تمام شبه جزیره ایتالیا گسترش یافت.[5]