جنگهای پونی
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگهای پونی یا جنگهای کارتاژ-روم به مجموعه جنگهای طولانی ، سهمگین و دامنهداری که ( بین سالهای ۲۶۴ سال قبل از میلاد و ۱۴۶ سال قبل از میلاد ) میان دو قدرت روم و کارتاژ درگرفت؛ گفته میشود. به طوری که تلفات بسیار به همراه داشت و درنهایت با پیروزی جمهوری روم به پایان رسید.
این جنگها در پی طمع روم برای تصاحب جزیرهٔ سیسیل از دست کارتاژ آغاز شد. سیسیل جزیرهای ثروتمند و حاصلخیز بهشمار میآمد و از جمله در آن بهترین و مرغوبترین انواع انگور و پرتقال و زیتون و… به عمل میآمد و به لحاظ راهبردی نیز مهم بود و در نواحی ساحلی آن کوچنشینهای ثروتمند یونانی واقع شده بودند. سیسیل بخشی از قلمرو کارتاژ بود و کارتاژ خود امپراتوری بیهماوردی در غرب مدیترانه در دوران باستان بود. امپراتوری کارتاژ توسط دریانوردان فنیقی بنیاد شده بود و ۸۰۰ سال دوام آورد. رومیان به فنیقیه، پون میگفتند و واژه پونی به تبار فنیقی کارتاژیها اشاره دارد.
در دوره پس از پایان این جنگها، رومیان دست به نسلکشی در کارتاژ زدند و با کشتن اکثریت ساکنان آن تمدن مادی آنها را نیز نابود کردند. روم در عین حال الگوی تشکیل امپراتوری را از کارتاژ آموخت و با ترجمه متون کارتاژی روشهای بهبود کشاورزی و دیگر فنون را آموخت؛ اما متون اصلی کارتاژی را نابود کرد و کارزاری تبلیغاتی نیز برای سیاهنمایی شدید تمدن کارتاژ در میان دیگر اقوام به راه انداخت.[1]