جنبش فلکیش
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنبش فلکیش (به آلمانی: Völkische Bewegung) جنبشی قومی و ملیگرایانه در آلمان بود که از اواخر سده ۱۹ میلادی تا دوران نازی فعالیت داشت. این جنبش از انگارهٔ «خون و خاک» الهام گرفته و بر پایههای نژادگرایی، عوامگرایی، ارضگرایی، و ملیگرایی رمانتیک شکل گرفته بود و با افزایش هر چه بیشتر زمینهٔ قومی و اختصاصی آن، از ۱۹۰۰ به بعد رویکردی یهودستیزانه نیز به خود گرفت.[1][2]
جنبش فلکیش دارای مجموعه ای از باورهای منسجم نبود بلکه «خردهفرهنگی متنوع» بود که از مخالفت با تغییرات اجتماعی-سیاسی مدرن برمیخاست.[3] تنها عامل مشترک در میان نظریهپردازان این جنبش اما افسانهٔ «نوزایی ملی» بود که خود برگرفته از رسوم مردم باستانی آلمان بهشمار میرفت. این نوزایی و تولد دوباره یا توسط «آلمانیسازی» مسیحیت – که دینی ابراهیمی و در نتیجه سامی بود و از خاور نزدیک نشات گرفته بود – میبایست صورت پذیرد یا با رد هر میراث مسیحی موجود در آلمان تا به وسیله آن پاگانیسم ژرمنی دوباره بازسازی شود.[4] در تعریفی محدود، فلکیش تنها به آن گروههایی گفته میشود که باور به طبقهبندی انسانها بر پایه خود و نژاد، یا ویژگیهای ارثی داشتند.[5]