جغرافیای پاپوآ گینه نو
From Wikipedia, the free encyclopedia
جغرافیای پاپوآ گینه نو به توصیف جغرافیای نیمه شرقی جزیره گینه نو، جزایر ایرلند نو، بریتانیای نو و جزیره بوگنویل و جزایر کوچکتر پیرامونی آنها میپردازد. این جزیرهها با هم کشور پاپوآ گینه نو را تشکیل میدهند که در منطقه گرمسیری اقیانوسیه، در کناره غربی اقیانوس آرام واقع شده است.
پاپوآ گینه نو عمدتاً کوهستانی است و بخش اعظم آن با جنگلهای بارانی گرمسیری پوشانده شدهاست. ارتفاعات گینه نو در امتداد تمامی طول گینه نو ادامه مییابد و در مرتفعترین مناطق آن برف هم میبارد، پدیدهای نادر در مناطق استوایی. در پاپوآ گینه نو کوه ویلهلم با ۴٬۵۰۹ متر بلندترین قله است.
در این کشور چندین رودخانه مهم وجود دارد، ازجمله رودخانه سپیک که طول آن ۱۲۱۲ کیلومتر است و از طریق دشتهای باتلاقی پست به ساحل شمالی میرود؛ و رودخانه فلای با ۱۰۵۰ کیلومتر طول که در یکی از بزرگترین سرزمینهای باتلاقی جهان جریان دارد و به ساحل جنوبی میرود.
ارتفاعات کشور شامل تعدادی زنجیرههای کوچکتر از غرب به شرق است، ازجمله کوهستان فینیستر که بر شبه جزیره هوئون تسلط دارد و تا شمال شهر لائه ادامه مییابد.
پاپوآ گینه نو مانند پلی است میان آسیا و اقیانوس آرام. این کشور در حدود ۱۶۰ کیلومتری شبه جزیره دماغه یورک در استرالیا واقع شدهاست. با این حال، اگر جزیره سایبای استرالیا را که نزدیکترین جزیره استرالیا به پاپوآ گینه نو است در نظر بگیریم فاصله دو کشور در این محل تنها ۴ کیلومتر است.
پاپوا گینه نو یک مرز زمینی دارد. این مرزی است که جزیره گینه نو را تقسیم میکند. نیمه غربی گینه نو بهطور رسمی به عنوان استان پاپوا شناخته میشود، که توسط اندونزی اداره میشود. این دو کشور مرزی ۸۲۰ کیلومتری دارند. گینه نو پس از گرینلند دومین جزیره بزرگ جهان است.
مرز پاپوآ گینه نو با اندونزی کاملاً مستقیم نیست. در امتداد این مرز یک تورفتگی جزئی به سمت غرب در قسمت رودخانه فلای وجود دارد. این تورفتگی در سال ۱۸۹۳ در زمان استعمار برای اداره بهتر منطقه توسط انگلیسیها ایجاد شدهاست.
این کشور در حدود ۶۰۰ جزیره وجود دارد که بزرگترین آن بریتانیای نو است و در مجمع الجزایر بیسمارک به ایرلند نو میرسد. این کشور به ۲۲ استان و منطقه خودمختار بوگنویل و منطقه پایتختی پورت مورسبی تقسیم شدهاست. پورت مورسبی بزرگترین فرودگاه بینالمللی کشور یعنی فرودگاه بینالمللی جکسون را در اختیار دارد و بیشترین ترابری کشور نیز در این شهر انجام میشود.
این کشور جادههای کمی دارد و بیشتر مردم ترجیح میدهند پرواز کنند.