جان براون
From Wikipedia, the free encyclopedia
جان براون (به انگلیسی: John Brown) (متولد نهم ماه مه۱۸۰۰ میلادی در تورینگتون کانتیکت ایالات متحده آمریکا و اعدام شده در دوّم دسامبر۱۸۵۹ میلادی در چارلزتاون ویرجینیا) از جملهٔ آزادیخواهان، مبارزان و اندیشمندان آمریکایی بود که تمایلات ضدّ برده داری بسیار شدید داشت و معتقد بود که برای مبارزه با برده داری در آمریکا باید از طریق مُسلّحانه اقدام کرد.
جان براون | |
---|---|
زادهٔ | ۹ می۱۸۰۰ میلادی تورینگتون، کانتیکت |
درگذشت | ۲ دسامبر ۱۸۵۹ چارلزتاون، ویرجینیای غربی( اعدام) |
محل زندگی | اوهایو ، ماساچوست، پنسیلوانیا و نیویورک |
ملیت | آمریکایی |
پیشه | ورشکسته ، کارآفرین، دباغ، کشاورز ، فعال سیاسی |
فرزندان | ۲۰ فرزند داشت که ۱۱ تای آنها به بزرگسالی رسیدند. |
والدین | بیست فرزند از دو ازدواج |
جان براون به خانوادهای مومن و دارای دیدگاههای کاملاً منضبط و منطقی علیه بردهداری تعلق داشت. او دو بار ازدواج کرده بود و بیست فرزند داشت.
خانواده در حال گسترش او در طول سفر با براون زندگی میکردند و در اوهایو، ماساچوست، پنسیلوانیا و نیویورک اقامت داشتند. براون قبل از اعلام ورشکستگی در سال 1842 در چندین فعالیت ناکام ماند. با این وجود، وی توانست با هدایت راهآهن زیرزمینی و ایجاد یک سازمان برای کمک به بردگان فراری به کانادا ایجاد شده بود، به لغو قانون بردهداری کمک کند. در سال 1849، براون به جامعه آزاد کشاورزان سیاه پوست شمال البا در نیویورک نقل مکان کرد، سپس در 55 سالگی با فرزندانش به کانزاس نقل مکان کرد.
در طی سال 1856، در نتیجه تنشهایی که قانون کانزاس - نبراسکا (1854) و در نتیجه ورشکستگی مصالحه میسوری (1820) به وجود آورد، نبرد داخلی معروف به درگیری کانزاس رخ داد. در این نبردها جان براون بعنوان یک فرمانده شرکت داشت. همچنین در نبرد بلک جک (پیروزی برای الغاگران) و در نبرد اوساواتومی (پیروزی برای طرفداران بردگان) گروهی از افراد را فرماندهی میکرد.
پس از این درگیریها یک جریان خشونت طلب ایالات متحده را کاملاً دو قطبی کرد، به حدی که در همان ماه مه 1856 هنگامی که قتل عام پوتاواتومی رخ داد، جایی که پیروان براون، در میانه نبرد برای بلک جک، پنج نفر از سفیدپوستان برده دار را اعدام نظامی کردند. این اقدام باعث گسترش تنش در ابعاد سیاسی شد، به قدری که در مجلس سنا، نماینده کارولینای جنوبی، پرستون بروکس، که طرفدار بردهداری بود، با عصای خود نماینده ماساچوست، چارلز سامنر را که در حال سخنرانی برای الغای قانون بردهداری بود کتک زد، پس از آن موضوع "جنایت علیه کانزاس" پر از کنایههای جنسی درباره رابطه بروکس با زنان بردهاش بود افشا شد.
تمام این قضایا باعث شهرت جان براون در سر تا سر ایالات متحده شد. براون برخلاف فعالین سیاسی و مردم ایالات شمالی که مخالف بردهداری بودند، معتقد بود که این روش فعالیت مصالحه آمیز ناکارآمد است و تنها راه پایان دادن به سیستم ستمگر بردهداری، بکارگیری خشونت است. وی همچنین اعتقاد داشت که او، ابزار خشم خدا برای مجازات انسانهای بردهدار است. او که از صلحطلبی جنبش لغو قانون بردهداری راضی نبود، در یکی از سخنرانیهایش در کانادا گفت :"این مردان همیشه صحبت میکنند. وقتی آنچه ما نیاز داریم عمل است، تنبلی میکنند، ولی هیچ وقت من نمیتوانم بر قلب یک بردهدار اثر بگذارم مگر با استفاده از زبان خودشان : خشونت !"
با همین فکر، وی در روز شانزدهم ماه اُکتُبر سال ۱۸۵۹، بهاتّفاق هیجده نفر از یارانش (که پنج نفر از آنها سیاه پوست بودند) به زرادخانه یا قورخانه (انبار مُهمّات) حکومت فدرال در «هاپرز فری» ویرجینیا، حمله کرد و این مکان را به تصرّف خودش در آورد.
هدف «جان براون» این بود که قیام بردگان در ایالت ویرجینیا را سازماندهی کند و ضمن آزاد اعلام کردن این ایالت، آن را به صورت پایگاهی برای تداوم مبارزه در جهت لغو بردهداری در ایالات جنوبی آمریکا در بیاورد و از این ایالت به عنوان سرپُلی برای گسترش شورش به سمت جنوب استفاده بکند.
در واقع قصد وی از حمله به قورخانهٔ هاپرزفری این بود که بردگانی را که قصد آزاد ساختنشان را داشت، مُسلّح کند و گمان میکرد که تعداد بسیار زیادی از بردگان ویرجینیائی، به محض اینکه او این قورخانه را تصرّف کند، به یاری او خواهند شتافت و به او خواهند پیوست.
امّا در عمل، هرگز چنین نشد و پس از اینکه «جان براون» و یارانش انبار مهّمات(قورخانهٔ) دولت مرکزی را اشغال کردند، نه فقط هیچ بردهای به کمک آنها نیامد، بلکه دولت فدرال، جمعی از ورزیدهترین تفنگداران خود (تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا) را تحت فرماندهی «رابرت ئی. لی»(Robert E. Lee) به یورش به همان قورخانه واداشت.
دریاسالار «رابرت ئی. لی» و تفنگداران دریائی تحت امرش، پس از دو روز محاصرهٔ زرّادخانهٔ هاپرزفری، آنجا را از دست «جان براون» و یارانش در آوردند و ضمن دستگیری جان، او را به زندان انداختند.