تیکو براهه
ستارهشناس و نویسنده دانمارکی / From Wikipedia, the free encyclopedia
تیکو بِراهه (به لاتین: Tycho Brahe) (۱۵۴۶ استورپ، دانمارک – ۱۶۰۱) ستارهشناس دانمارکی بود.
تیکو براهه | |
---|---|
زادهٔ | ۱۵۴۶ قلعهٔ استورپ، اسکونه |
درگذشت | ۲۴ اکتبر ۱۶۰۱ (۵۴ سال) پراگ |
علت مرگ | عفونت مثانه |
ملیت | دانمارکی |
شهروندی | آلمانی،دانمارکی |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | اشرافزاده، منجم،ریاضیدان |
امضاء | |
او در چهاردهسالگی (سال ۱۵۶۰) شاهد منظرهای از کسوف شد و تصمیم گرفت به ستارهشناسی بپردازد. او در دانشگاه کپنهاگ و دانشگاههای آلمانی در رشته ستارهشناسی تحصیل کرد. اولین کتابش در سال ۱۵۷۳ منتشر شد که به راندهشدنش از سوی پدر و مادر و البته شهرت او انجامید. امپراتور دانمارک رصدخانهای در جزیره هون برای وی تأسیس کرد. تیکو زمین را ثابت و در مرکز جهان میدانست و دستگاهی بر این اساس ساخته بود. او مردی خوشگذران بود[1] و در دسامبر ۱۵۶۶ بینی خود را در حالت مستی در یک دوئل با پسرخالهاش موندراپ پارزبرگ بر سر اینکه کدامشان ریاضیدان بهتری است از دست داد.[2] درّهای در کره ماه به نام وی نامیده شدهاست.[3]
او رصدخانههای اورانیبورگ و استیرنبورگ را بنیان نهاد و آنها را با دستگاههایی که در زمان خود تازهترین دستاوردهای فناوری به شمار میرفتند، مجهز کرد که عبارت بودند از سُدِس (سکستانت)، حلقهدار (ذاتالحَلَق)، و رُبع. تیکو براهه نخستین کسی بود که به معنای امروزی، شیوهٔ منظم و دقیق رصد کردن را در نجوم به کار گرفت. او نخستین مبنای منطقی را برای تعیین فاصلههای نسبی کیهانی عرضه کرد و نادرستیِ تصورات قدیمی دربارۀ دنبالهدارها و فضای کیهانی را نشان داد. همچنین با ترسیم دقیق مسیرهای حرکت ماه، خورشید و ستارگان، مقدمات انقلاب کوپرنیکی را فراهم آورد.