توماس هاچینسون
تاریخنگار بریتانیایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
توماس هاچینسون (Thomas Hutchinson) (زادهٔ ۹ سپتامبر ۱۷۱۱ – درگذشتهٔ ۳ ژوئن ۱۷۸۰)، تاجر، مورخ و سیاستمدار برجستهٔ وفادارمانده در استان خلیج ماساچوست در سالهای قبل از انقلاب آمریکا بود. از او به عنوان «مهمترین شخصیت طرفدار وفادار در ماساچوست پیش از انقلاب» یاد شدهاست.[1] او یک تاجر و سیاستمدار موفق بود و سالها در سطوح عالی دولت ماساچوست فعال بود و از ۱۷۵۸ تا ۱۷۷۴ به عنوان معاون فرماندار و سپس فرماندار خدمت کرد. او یک شخصیت قطبی سیاسی بود که توسط جان آدامز و ساموئل آدامز به عنوان طرفدار مالیاتهای منفور بریتانیا شناخته شد، علیرغم مخالفت اولیه او با قوانین مالیاتی پارلمان که معطوف به مستعمرات بود. لرد نورث (نخستوزیر بریتانیا در آن زمان) او را به دلیل نقش مهمش در تنشهایی که منجر به وقوع جنگ انقلابی آمریکا شد، سرزنش کرد.[2]
توماس هاچینسون | |
---|---|
۱۲مین فرماندار استان خلیج ماساچوست | |
دوره مسئولیت ۱۴ مارس ۱۷۷۱ – ۱۷ مه ۱۷۷۴ | |
معاون | اندرو اولیور |
پس از | خودش (کنشگر) |
پیش از | توماس گیج |
فرماندار استان خلیج ماساچوست کنشگر | |
دوره مسئولیت ۳ ژوئن ۱۷۶۰ – ۲ اوت ۱۷۶۰ | |
پس از | توماس پاونال |
پیش از | فرنسیس برنارد |
دوره مسئولیت ۲ اوت ۱۷۶۹ – ۱۴ مارس ۱۷۷۱ | |
پس از | فرنسیس برنارد |
پیش از | خودش (به عنوان فرماندار) |
ستوان-فرماندار استان خلیج ماساچوست | |
دوره مسئولیت ۱۷۵۸ – ۱۴ مارس ۱۷۷۱ | |
پس از | اسپنسر فیپس |
پیش از | اندرو اولیور |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۹ سپتامبر ۱۷۱۱ بوستون، خلیج ماساچوست آمریکای بریتانیا |
درگذشته | ۳ ژوئن ۱۷۸۰ (۶۸ سال) برومپتون، میدلسکس بریتانیای کبیر |
حزب سیاسی | وفادارمانده |
همسر(ان) | مارگارت استنفورد (ا. ۱۷۳۲–۱۷۵۴) |
فرزندان | ۱۲ (۵ تایشان تا زمان بزرگسالی نجات یافتند) |
تخصص | سیاستمدار، تاجر |
امضا |
عمارت هاچینسون در بوستون در ۱۷۶۵ در جریان اعتراضات علیه قانون تمبر غارت شد و به مجموعه اشیاء او در مورد تاریخ اولیه ماساچوست آسیب دید. به عنوان سرپرست فرمانداری در ۱۷۷۰، او خود را در معرض حمله اوباش پس از کشتار بوستون قرار داد، پس از آن، او دستور خروج نیروها از بوستون به قلعه ویلیام را صادر کرد. نامههای فراخوان او برای مختصر کردن حقوق مستعمرات در ۱۷۷۳ منتشر شد که باعث بیزاری بیش از او در مستعمره شد. ژنرال توماس گیج در مه ۱۷۷۴ به عنوان فرماندار، جایگزین او شد و او به انگلستان تبعید شد و در آنجا به دولت در مورد روش برخورد با مستعمرهنشینان، مشاوره داد.
هاچینسون علاقه عمیقی به تاریخ استعمار داشت و اسناد تاریخی زیادی را جمعآوری کرده بود. او یک کتاب سه جلدی به نام تاریخ خلیج ماساچوست نوشت که آخرین جلد آن که پس از مرگش منتشر شد، دورهٔ او را پوشش میداد. برنارد بیلین مورخ، دربارهٔ هاچینسون نوشت: «اگر یک نفر در آمریکا بود که ممکن بود اقداماتش نتیجه [اعتراضات و اختلافات قبل از جنگ انقلابی آمریکا] را تغییر دهد، او بود».[3] محققان از کار هاچینسون برای نشان دادن به حاشیه رانده شدن و سرنوشت غمانگیز بسیاری از وفادارانی که به دلیل وابستگیشان به ساختار قدیمی امپراتوری در زمانی که دولت ملت مدرن در حال ظهور بود، استفاده میکنند. هاچینسون نمونهٔ مشکلاتی است که توسط وفاداران تجربه شدهاست که به دلیل ایدئولوژی او و وفاداری دوگانه او به آمریکا و بریتانیا، فلج شده بود. او عشق خود به ماساچوست را فدای وفاداری خود به بریتانیای کبیر کرد، کشوری که آخرین سالهای زندگی خود را در تبعید ناخوشایند آنجا گذراند.[4]