تنگه ماکاسار
From Wikipedia, the free encyclopedia
تنگهٔ ماکاسار[1] (اندونزیایی: Selat Makassar) گذرگاه آبی باریکی واقع در اقیانوس آرام[2] و در میان جزایر بورنئو در غرب و سولاوسی در شرق است که دریای جاوه در جنوب را به دریای سلب در شمال متصل میسازد.[3][2] این تنگه ۸۰۰ کیلومتر طول و بین ۱۳۰ تا ۱۳۷ کیلومتر پهنا داشته و جزایر متعددی در طول آن قرار گرفتهاند که بزرگترینشان جزیره لوت و سبوکو است.[2] همچنین مهمترین زیستگاه حاشیهٔ تنگهٔ ماکاسار بالیکپاپان است که در بورنئو قرار دارد.[2]
در بحبوبحهٔ جنگ جهانی دوم در ژانویهٔ ۱۹۴۲، نیروهای نظامی مشترک ایالات متحده و هلند یکی از ناوگانهای اعزامی ژاپن را در این تنگه مشغول داشتند. بااینوجود پس از ۵ روز مبارزه، نیروهای متفقین نتوانستند جلوی پیادهشدن ژاپنیها در بالیکپاپان را بگیرند و بدین ترتیب نخستین قدم برای اشغال بورنئوی تحت کنترل هلند برداشته شد.[2]