تشخیص به کمک کامپیوتر
From Wikipedia, the free encyclopedia
با تشخیص (هوش مصنوعی) اشتباه گرفته نشود.
تشخیص به کمک کامپیوتر | |
---|---|
تشخیص پزشکی | |
دلیل | تشخیص تصویرها به کمک کامپیوتر |
شناسایی با کمک کامپیوتر (Computer-aided detection: CADe)، که به آن تشخیص با کمک کامپیوتر (Computer-aided diagnosis: CADx) نیز گفته میشود، سیستمهایی هستند که در تفسیر تصاویر پزشکی، به پزشکان یاری میرسانند. تکنیکهای پرتو ایکس, امآرآی، و سیستمهای فراصوت، اطلاعات زیادی ایجاد میکنند که رادیولوژیست یا پزشک حرفهای باید آنها را در زمان کوتاهی تحلیل و ارزیابی کند. سیستمهای CAD، تصاویر دیجیتال را به منظور تسهیل تصمیمگیری برای پزشک، پردازش کرده و بخشهای مشکوک آن، مانند بیماریهای احتمالی، را مشخص میکنند.
علاوه بر این، با ظهور تصویربرداری تمام-لغزشی (whole-slide imaging) و الگوریتمهای یادگیری ماشین (machine learning algorithms) میتوان در آینده از CAD در آسیبشناسی دیجیتال (digital pathology) بهره برد. تاکنون کاربرد آن تنها به سنجش کیفیت ایمنسازی (immunostaining) محدود شده، اما از آن میتوان در استاندارد H&S stain نیز استفاده کرد.[1]
CAD، یک تکنولوژی میانرشته بوده که هوش مصنوعی و بینایی ماشین را با پردازش تصاویر رادیولوژی و آسیبشناسی (pathology) ترکیب میکند. یکی از کاربردهای معمول آن، شناسایی تومور است. بهطور مثال، در برخی بیمارستانها از CAD برای معاینههای پزشکی پیشگیرانه در ماموگرافی (تشخیص سرطان پستان)، تشخیص پلیپ روده بزرگ و سرطان ریه استفاده میکنند.
معمولاً سیستمهای شناسایی کامپیوتری (CADe) به نشانه گذاری ساختارها و بخشهای مشکوک منحصر میشوند. سیستمهای تشخیص کامپیوتری (CADx)، ساختارهای مشکوک را ارزیابی میکنند. برای مثال، در ماموگرافی، CAD، خوشههای microcalcification و ساختارهای پرچگال (hyperdense) را در بافت نرم علامت گذاری میکند که به رادیولوژیست امکان نتیجهگیری در مورد شرایط آسیبشناسی را میدهد. یکی دیگر از کاربردها، CADq است که اطلاعاتی همچون اندازه تومور یا رفتار تومور در برابر جذب متوسط را کمی میکند. ردهبندی درمانی ساده با استفاده از کامپیوتر (Computer-aided simple triage: CAST) یکی دیگر از انواع CAD است که عمل تفسیر اولیه تمام خودکار و ردهبندی مطالعات به دستههای معنی دار (برای مثال مثبت و منفی) را انجام میدهد. از CAST تنها میتوان در تصاویر تشخیصی اورژانسی، که به تشخیص فوری شرایط بحرانی و تهدیدکننده زندگی نیاز داریم، استفاده کرد.
بیش از ۴۰ سال است که از CAD در محیطهای پزشکی استفاده میشود؛ با این حال نمیتوان آن را جایگزین پزشک یا متخصصان دیگر دانست و تنها نقش پشتیبانی را ایفا میکند. بهطور کلی، متخصص (معمولاً یک رادیولوژیست) مسئول تفسیر نهایی تصویر پزشکی است. هدف بعضی از سیستمهای CAD، شناسایی اولین نشانههای غیرطبیعی در انسان است که متخصص قادر به تشخیص آنها نمیباشد؛ مانند رتینوپاتی دیابتی، تحریف ساختاری در ماموگرام،[2][3] گرههای شیشه ای در تصاویر CT قفسه سینه[4][5] و ضایعات غیر پلیپی (مسطح) در کلونوگرافی CT.[6]