تخت باهی
From Wikipedia, the free encyclopedia
تخت باهی (اردو: تختِ باهی «تخت آب بهار») که بعضاً اشتباهاً تخت بهایی (اردو: تخت بهائی؛ «تخت برادر») نیز نامیده میشود، یک معبد بودایی متعلق به دوران فرمانروایی اشکانیان بر شمال هند در مردان، خیبر پختونخوا در پاکستان امروزی است. این اثر یکی از بهترین و سالمترین آثار بودایی در گنداره است.[1][1]
اطلاعات اجمالی موقعیت, مختصات ...
موقعیت | مردان، خیبر پختونخوا، پاکستان |
---|---|
مختصات | ۳۴°۱۷′۱۰″ شمالی ۷۱°۵۶′۴۸″ شرقی |
تاریخ | |
ساختهشده | سده یکم میلادی |
رهاشده | سده هفتم میلادی |
نام رسمی | ویرانههای بودایی تخت باهی در شهر بهلول |
گونه | فرهنگی |
معیار | iv |
تاریخ ثبت | 1980 (4th session) |
شماره ثبت | 140 |
منطقه | آسیا-پاسیفیک |
بستن
این معبد بودایی در قرن اول میلادی ساخته شد[2] و تا قرن هفتم از آن استفاده میشد.[1][3] تخت باهی در سال ۱۹۸۰ به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.[2][4]