بیابان خاران
From Wikipedia, the free encyclopedia
بیابان خاران (به اردو: خاران صحرا) یک بیابان شن و ماسهای واقع در استان بلوچستان پاکستان است.
این بیابان پستیبلندیهای شدید و اختلاف دماهای مفرطی دارد. سطح این بیابان از تپههای شنی روان تشکیل شده که لایهای از ریگزار در زیر آن قرار دارد. ارتفاع این تپههای روان به ۱۵ تا ۳۰ متر میرسد.
محدودههای بین تپههای روان به هنگام خشکی به صورت زمینی سفت و سخت و به هنگام بارش به صورت یک حوضچه گلآلود در میآیند.
ارتفاع سطح بیابان از حدود ۱۰۰۰ متر در شمال به حدود ۲۵۰ متر در جنوب غرب کاهش مییابد. میانگین بارش سالانه در سراسر این بیابانها کمتر از ۱۰۰ میلیمتر است. بیابان شامل حوزههای زهکشی داخلی و دریاچههای خشک معروف به هامون است. این منطقه به ویژه به خاطر سرابهای دائمیاش و توفانهای شدید و ناگهانی شن که در آن پدید میآید معروف است.
در سال ۱۹۹۸ آزمایشهای هستهای پاکستان در راسکوه و در صحرای خاران، هر دو در شمال غربی بلوچستان انجام شد. آزمایش هستهای در خاران که در ۳۰ مه ۱۹۹۸ انجام شد دومین آزمایش هستهای پاکستان و اسم رمز آن چاغی-۲ بود.