بولتون و پارک
سرگرمیسازان و مبدلپوشان اهل بریتانیا / From Wikipedia, the free encyclopedia
توماس ارنست بولتون (به انگلیسی: Thomas Ernest Boulton، ۱۸ دسامبر ۱۸۴۷ – ۳۰ سپتامبر ۱۹۰۴) و فردریک ویلیام پارک (به انگلیسی: Frederick William Park، غسل تعمید: ۵ ژانویهٔ ۱۸۴۷ – درگذشت ۱۸۸۱) دو مرد همجنسگرا از خانوادههای طبقهٔ متوسط روبهبالا در دوره ویکتوریا بودند. آن دو از پوشیدن جامههای زنان و ایفای نقش زنان در اجراهای تئاتری لذت میبردند. همچنین گفته شده است که از طریق آمیزش جنسی نیز درآمد داشتند، که در این مورد اندکی اختلاف نظر وجود دارد. در اواخر دههٔ ۱۸۶۰، آنان به یک تور تئاتر از لرد آرتور کلینتون — عضو مجلس بریتانیا که از حزب لیبرال و برای نیوآرک بود — پیوستند. کلینتون که خودش نیز همجنسگرا بود، با بولتون رابطهای را آغاز کرد؛ بولتون خودش را همسر کلینتون نامید و کارتهایی چاپ شدند که نام او را لیدی آرتور کلینتون نشان میدادند.
بولتون و پارک | |
---|---|
پیشه | بازیگر |
ارنست بولتون | |
نام بومی | Ernest Boulton |
نام هنگام تولد | توماس ارنست بولتون |
زادهٔ | ۱۸ دسامبر ۱۸۴۷ تاتنهام، میدلسکس، انگلستان |
درگذشت | ۳۰ سپتامبر ۱۹۰۴ (۵۶ سال) لندن، انگلستان |
علت مرگ | تومور مغزی |
دیگر نامها |
|
والدین |
|
فردریک پارک | |
نام بومی | Frederick Park |
نام هنگام تولد | فردریک ویلیام پارک |
تعمید شده | ۵ ژانویهٔ ۱۸۴۷ |
درگذشت | ۱۸۸۱ (۳۳−۳۴ سال) |
علت مرگ | احتمالاً سیفلیس |
دیگر نامها |
|
والدین |
|
بولتون و پارک هنگامی که در انظار عمومی مبدلپوشی میکردند، بیاحتیاط بودند و همین باعث شد که توجه پلیس به آنها جلب شود. آنان یک سال تحت نظارت پلیس بودند، تا اینکه در ۱۸۷۰ پس از ترک تئاتری در لندن، در حالی که لباس زنانه به تن داشتند دستگیر شدند. آنان صبح روز پس از دستگیری و هنگام حضورشان در دادگاه بدوی خیابان باو، هنوز لباسهای زنانه از عصر روزِ قبل را به تن داشتند؛ جماعتی متشکل از صدها نفر برای دیدنشان به آنجا آمده بودند. این دو مرد تحت معاینهٔ بدنی اجباری و تحقیرآمیز توسط یک پزشک ادارهٔ پلیس قرار گرفتند و به مدت دو ماه در بازداشت بودند. آنان به توطئه برای ارتکاب لواط — جرمی که بالاترین حکم حبس ابد با کار سخت را در پی خود داشت — متهم شدند. کلینتون درست پیش از آغاز پرونده درگذشت؛ دلیل مرگ او احتمالاً مخملک یا خودکشی بود، البته ممکن است مرگ او جعل شده و او به خارج از کشور فرار کرده باشد. یک سال بعد، پروندههای بولتون و پارک به همراه سه مرد دیگر در دادگاه مسند قضای پادشاهی مطرح شد. هر پنج نفر بیگناه شناخته شدند، زیرا از نظر قانونی ثابت نشد که آمیزش جنسی مقعدی داشتهاند. قاضی سِـر الکساندر کوبرن، که رئیس کل دادگستری بود، بهشدت از بازجویی پلیس و رفتار جراح پلیس با مردان انتقاد کرد. بولتون و پارک اعتراف کردند که با لباس زنانه در انظار عمومی ظاهر شدهاند، که این یک «توهین به اخلاق و عفت عمومی» بود.[1] از آنها برای دو سال التزام گرفته شد. این پرونده در همهٔ روزنامههای مهم اغلب با عبارات مبهم گزارش شد، مثلاً چندین رسالهٔ چاپی پنی با تمرکز بر جنبهٔ هیجانانگیز پرونده منتشر شدند.
رویدادهای پیرامون بولتون و پارک از لحظات کلیدی تاریخ همجنسگرایی بریتانیا حساب میشوند. دستگیری و جلسهٔ دادرسی آنان در طول زمان به شیوههای گوناگونی تفسیر شده است: از احساساتگرایی بیگناه ویکتوریایی، تا نادیدهگیری خودسرانهٔ گرایش جنسی مردان در دادگاهها، برای اینکه اطمینان حاصل گردد که آنان محکوم نمیشوند. بررسیهای اخیر از چشمانداز تاریخ تراجنسیتی بوده است. این پرونده عاملِ معرفیِ متمم لابوشر در سال ۱۸۸۵ بود، که اعمال همجنسگرایانهٔ مردان را تا دو سال کار سخت مجازات میکرد. بولتون و پارک هردو پس از جلسهٔ دادرسی، به اجرا روی صحنه ادامه دادند و هردو مدتی در ایالات متحده آمریکا کار کردند. پارک در ۱۸۸۱ احتمالاً به علت سیفلیس درگذشت؛ بولتون در ۱۹۰۴ به علت تومور مغزی درگذشت.