باکرههای وستال
From Wikipedia, the free encyclopedia
در دین روم باستان یا باکرههای وستال، که گاهی وستالها یا وستالیس نیز خوانده شدهاند، متشکل از شش کاهن زن بودند. وستالها به نوبت بر آتشگاه معبد وستا نظارت میکردند، به طوری که حداقل یک وستال همیشه در آنجا مستقر بود. نهاد وستالها، در رم باستان آنقدر اهمیت داشت که آن را به عنوان موضوعی اساسی برای ادامه حیات و امنیت رم در نظر گرفته بودند، و این منوط به آن بود که وستالها در جهت نگاهبانی آتش مقدس و پرورش آن تلاش کنند و اجازه ندهند که این آتش از میان برود. وستالها از تعهدات معمول اجتماعی، اعم ازدواج و بچه دار شدن آزاد بودند، اما در عوض ناگزیر به رعایت نذر یا عهدی در ارتباط با عفت و خویشتن داری میشدند و ملزم میشدند که زندگی خویش را به مطالعه و رعایت صحیح آداب و رسوم و آیینهای مقرر ایالتی اختصاص بدهند. اینها محدودیتهایی بودند که در مورد نهادهای مذهبی مربوط به پسران کاهن وجود نداشتند.