بازار اصفهان
From Wikipedia, the free encyclopedia
بازار اصفهان (قیصریه) یکی از قدیمیترین و بزرگترین بازارهای خاورمیانه بهشمار میرود.[1] ژان شاردن فرانسوی از «بازار قیصریه[2] و بازار بزرگ اصفهان با سردر عالی و تزئینات آجرهای چینی (کاشیکاری) و سکوهای وسیع (از) سنگ یشم و سماق که (بر آنها) جواهرفروشان و زرگران انواع و اقسام زیورآلات و جواهرآلات و سکههای کمیاب را به فروش میرساندند»، یاد کرده است.
بازار اصفهان (قیصریه) | |
---|---|
نام | بازار اصفهان (قیصریه) |
کشور | ایران |
استان | استان اصفهان |
شهرستان | اصفهان |
اطلاعات اثر | |
کاربری | بازار |
دیرینگی | دوره صفوی |
دورهٔ ساخت اثر | دوره صفوی |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۲۱۱۷ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۶ شهریور ۱۳۷۷ |
امتداد بازار بزرگ اصفهان به مسجد جامع و سپس به بازار عریان منتهی میشود. این بازار را به مناسبت مجاورت با گنبد نظامالملک و مسجد جامع، بازار نظامیه یا نظامالملکی نیز گفتهاند و تا نیم قرن پیش، رشتههای طولانی و متعددی این بازار را به بازارهای دروازه طوقچی و بازار غاز و میدان وصل میکرده است. از انشعابات دیگر آن، بازار ریسمان و مدرسهٔ کاسهگران است. مجموعه آثار تاریخی دیگری مانند مدرسهٔ ملا عبدالله، مسجد جارچیباشی، مدرسهٔ صدر، مدرسهٔ نیماور و کاروانسراهایی از دورهٔ صفوی و قاجار مانند کاروانسرای مخلص، گلشن و تیمچه ملک و بسیاری کاروانسراها و تیمچههای دیگر و حمامهایی از دورهٔ صفوی بر اهمیت تاریخی مجموعه معماری بازار بزرگ اصفهان که از سردر بازار قیصریه تا سردر مسجد جامع اصفهان امتداد دارد افزوده است.[3]
این بازار، عمدتاً به فعالیت فرشفروشان اختصاص دارد. سردر بازار قیصریه، ورودی این بازار است. این بازار که با نام بازار سلطانی نیز خوانده میشود، از بزرگترین و مجللترین مراکز خرید و فروش در دوران صفوی بوده است و در سال ۱۰۲۹ هجری قمری (دوران صفوی) در شمال میدان تاریخی نقش جهان ایجاد گردید که این میدان را به میدان عتیق (کهنه) و اصفهان عصر سلجوقی مربوط میکند. این بنا در دوران صفوی از بازار قیصریه در شهر لار واقع در استان فارس الگوبرداری شده است.[2][1]