ایرنه
امپراتریس روم شرقی به طور مشترک با کنستانتین ششم و بعد تنهایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ایرنه (به یونانی: Ειρήνη η Αθηναία) (به انگلیسی: Irene Sarantapechaina) (زادهٔ پیرامون ۷۵۲ در آتن – درگذشتهٔ ۹ اوت ۸۰۳ در لسبوس) امپراتریس همسر بیزانس با ازدواج با امپراتور لئوی چهارم از ۷۷۵ تا ۷۸۰، نایب السلطنه در زمان اقلیت پسرش کنستانتین ششم از ۷۸۰ تا ۷۹۰، حاکم مشترک از ۷۹۲ تا ۷۹۷، و سرانجام تنها حاکم و اولین امپراتریس سلطنتی امپراتوری بیزانس از ۷۹۷ تا ۸۰۲ بود. او عضوی از خانواده بسیار برجسته سیاسی سارانتاپیچوس بود، که به عنوان عروس لئو چهارم انتخاب شد دلایل ناشناخته ای در سال ۷۶۸ در مورد ازدواجشان وجود دارد. او در عین حال یکی از قدیسههای کلیسای ارتودوکس یونان بهشمار میرود زیرا نقشی مهم در بازگردانی جایگاه شمایلهای مذهبی به امپراتوری روم شرقی داشت، حتی اگر شوهرش سرسختانه شمایل گرای بود، او همدردی های مذهب آیکونوفیل را داشت. او در زمان سلطنت خود به عنوان نایب السلطنه، شورای دوم نیقیه را در سال ۷۸۷ فراخواند، که شمایل نگاری را بدعت گذار محکوم کرد و به اولین دوره شمایل نمایی (۷۳۰–۷۸۷) پایان داد.
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
گمان میرود که این مقاله ناقض حق تکثیر باشد، اما بدون داشتن منبع امکان تشخیص قطعی این موضوع وجود ندارد. اگر میتوان نشان داد که این مقاله حق نشر را زیر پا گذاشته است، لطفاً مقاله را در ویکیپدیا:مشکلات حق تکثیر فهرست کنید. اگر مطمئنید که مقاله ناقض حق تکثیر نیست، شواهدی را در این زمینه در همین صفحهٔ بحث فراهم آورید. خواهشمندیم این برچسب را بدون گفتگو برندارید. |
ایرنه آتنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
امپراتریس فرمانروا بیزانس | |||||
امپراتور امپراتوری بیزانس | |||||
سلطنت | ۱۹ آوریل ۷۹۷ - ۳۱ اکتبر ۸۰۲ | ||||
تاجگذاری | ۱۹ آوریل ۷۹۷ | ||||
پیشین | کنستانتین ششم | ||||
جانشین | نیکهفوروس یکم | ||||
امپراتریس بیزانس | |||||
سلطنت | ۱۵ ژانویه ۷۹۲ - ۱۹ آوریل ۷۹۷ (تماماً همراه با کنستانتین ششم) | ||||
پیشین | کنستانتین ششم | ||||
جانشین | (خودش به تنهایی) | ||||
شریک سلطنت | کنستانتین ششم | ||||
نایب السلطنه امپراتوری بیزانس | |||||
سلطنت | ۸ سپتامبر ۷۸۰ - ۱۰ نوامبر ۷۹۰ (تماماً همراه با کنستانتین ششم) | ||||
تاجگذاری | ۸ سپتامبر ۷۸۰ | ||||
پیشین | لئوی چهارم | ||||
جانشین | کنستانتین ششم | ||||
شریک سلطنت | کنستانتین ششم | ||||
امپراتریس همسر بیزانس | |||||
سلطنت | ۱۵ ژوئن ۷۷۵ -۸ سپتامبر ۷۸۰ | ||||
تاجگذاری | ۱۵ ژوئن ۷۷۵ | ||||
پیشین | یوودوکی | ||||
جانشین | ماریا امونیک | ||||
زاده | حدود ۷۵۲ آتن، یونان | ||||
درگذشته | ۹ اوت ۸۰۳ لسوس، یونان | ||||
همنشین | لئوی چهارم | ||||
فرزند(ان) | کنستانتین ششم | ||||
| |||||
خاندان | دودمان ایزوری |
با رسیدن به سن بلوغ کنستانتین، پسر ایرنه، او از تحت تأثیر خودسرانه، استبدادی و قدرتمند مادرش بدش آمده و خارج شد. در اوایل دهه ۷۹۰، چندین شورش تلاش کردند کنستانین را به عنوان تنها حاکم اعلام کنند که در همه این ها خود امپراتور جوان نقش داشت، اما ایرنه تمامی شورشها را خنثی کرد، اما در نهایت یک شورش بسیار بزرگ در آناتولی با نام "زنان نمیتوانند حکومت کنند و ما نام ایرنه را در مقابل امپراتور کنستانتین قرار نخواهیم داد، اما مانند قبل امپراتور کنستانتین را مقابل ایرنه خواهیم گذاشت" با موفقیت امپراتریس ایرنه را سرنگون کرد و با موفقیت آمیز کنستانین تنها حاکم شد، ایرنه هم از دربار اخراج و به رودوس به یک صومعه منتقل شد. در عین حال حکومت یگانه کنستانتین موفقیت آمیز نبود و در سال ۷۹۲، کنستانتین مادرش را از صومعه بازگرداند، او مجدد در همه قدرتهای حاکم بر امپراتوری به عنوان حاکم مشترک با کنستانتین مستقر شد و نفوذها و رفتارهای کنترل کننده خود را بر پسرش دوباره اعمال کرد و توانست دستورات پسرش را زیر نظر گرفته و به میل خود هرگونه تاثیر و نقش فعال بر امپراتوری بگذارد.
در سال ۷۹۷، ایرنه با دسیسههای حرفهای و مرموز، با اسقفها، ژنرالها و وزرا حکمرانی مشترک خود را با کنستانتین به کلی سرنگون کرد و چشمان پسرش را بیرون آورد و او را چنان معلول کرد که به احتمالاً بسیار زیاد چند روز بعد درگذشت یا تا سال ۸۰۵ در زندان بود. ایرنه با مرگ یا زندانی شدن پسرش، خود را تنها حاکم اعلام کرد. وضعیت ادعایی بیسابقه ایرنه به عنوان یک حاکم زن امپراتوری روم (تنها امپراتریس حاکم قبل از او، پولچریا، فقط قبل از اینکه با شوهرش به امپراتریس حاکم مشترک سلطنت کند، فقط چند ماه به تنهایی سلطنت کرد) باعث شد پاپ لئو سوم به اعلام شارلمانی به عنوان امپراتور مقدس روم بپردازد که در روز کریسمس ۸۰۰ به این بهانه که یک زن نمیتواند حکومت کند و بنابراین تخت سلطنت روم خالی است کرد. یک شورش و کودتا بزرگ در سال ۸۰۲ ایرنه را که در ویلای خود در خارج از شهر اقامت گزیده بود، سرنگون کرده و او را به جزیره لزبوس به تبعید فرستادند و بجایش نیکهفوروس یکم را بر تخت سلطنت نشاندند.