الدر کامارا
کشیش و الهیدان برزیلی / From Wikipedia, the free encyclopedia
دو الدر پسوآ کامارا (به پرتغالی: Dom Hélder Pessoa Câmara)(زادهٔ ۷ فوریه۱۹۰۹ – درگذشتهٔ ۲۷ اوت ۱۹۹۹) اسقف اعظم کاتولیک شهرهای الیندا و رسیفه در برزیل بود.
اطلاعات اجمالی بزرگوارالدر کامارا نشان سکولار فرانسیسکن, سریر ...
بزرگوار الدر کامارا نشان سکولار فرانسیسکن | |
---|---|
الدر کامارا | |
سریر | اسقف نشینی کاتولیک رومی اولیندا ای رسیف |
منصوبشده در | ۱۲ مارس ۱۹۶۴ |
پایان دوره | ۲ آوریل ۱۹۸۵ |
پیشین | کارلوس گوویا کوئیلو |
جانشین | خوزه کاردوسو سوبرینهو |
رستهها | |
انتصاب | ۲۰ آوریل ۱۹۵۲ توسط خایمه دی باروس کامارا |
اطلاعات فردی | |
نام هنگام تولد | هلدر پسوا کامارا |
زادهٔ | ۷ فوریهٔ ۱۹۰۹ فورتالزا، برزیل |
درگذشت | ۲۷ اوت ۱۹۹۹ (۹۰ سال) ریسیف، برزیل |
ملیت | برزیلی |
مذهب | کلیسای کاتولیک |
شعار | در دستان شما |
نشان ملی |
بستن
او در ۱۹۸۵ از پیشهٔ اسقفی بازنشسته شد. این گفتاورد کامارا نامدار است:
آنگاه که من به بینوایی خوراک میدهم مرا قدیس میخوانند. هنگامی که میپرسم چرا بینوایان خوراک ندارند مرا کمونیست میخوانند.
او در ۱۹۷۱ در کشاکش جنگ ویتنام داستانی کوتاه را به نام حلزونی خشونت نوشت. او در ۱۹۷۳ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد. او همچنین برندهٔ جایزه پسم این تریس (در لاتین به معنای صلح بر زمین است) بود. دریافت این جایزه به نامهای بازمیگردد که در ۱۹۶۳ برای پاپ ژان بیست و سوم نوشت و در آن از صلح برای همهٔ ملتها سخن گفت.[1]