اتر (فیزیک)
From Wikipedia, the free encyclopedia
اتر یا گوهر پنجم: در سدهٔ ۱۹ میلادی میپنداشتند واسطهٔ گسیل نور محیط با واسطهای به نام اتر گوهر پنجم یا اتر است که فضا را پر میکند. امروزه این نظریه که برای انتشار پرتو الکترومغناطیس، وجود محیط اتری لازم است دیگر پذیرفتنی نیست. بر اساس این نظریه، نور آشوب اتر محسوب میشد که به موجب آن، اتمهایش به طرز خاصی مرتعش شده و موجب گسیل نور میشوند.[1]