آگونیست گیرنده ملاتونین
From Wikipedia, the free encyclopedia
آگونیستهای گیرنده ملاتونین آنالوگهای ملاتونین هستند که به گیرنده ملاتونین متصل شده و فعال میشوند.[1] آگونیستهای گیرنده ملاتونین کاربردهای درمانی متعددی از جمله درمان اختلالات خواب و افسردگی دارند. انگیزه کشف و توسعه آگونیستهای گیرنده ملاتونین، نیاز به آنالوگهای قویتر از ملاتونین، با فارماکوکینتیک بهتر و نیمه عمر طولانی تر بود. آگونیستهای گیرنده ملاتونین با ساختار ملاتونین به عنوان یک مدل ساخته شدند.[1]
آگونیست گیرنده ملاتونین | |
---|---|
کلاس دارویی | |
شناسههای دستهبندی | |
موارد مصرف | اختلالات خواب، افسردگی، ADHD و غیره. |
کد ایتیسی | N05CH |
هدف زیستی | گیرنده ملاتونین |
دادههای بالینی | |
وبامدی | RxList |
پیوند به بیرونی | |
سمپ | D008550 |
در ویکیداده |
گیرندههای ملاتونین گیرندههای جفت شده با پروتئین G هستند و در بافتهای مختلف بدن بیان میشوند. دو زیرگروه گیرنده در انسان وجود دارد، گیرنده ملاتونین ۱ (MT۱) و گیرنده ملاتونین ۲ (MT۲).[2] آگونیستهای ملاتونین و گیرنده ملاتونین، در بازار یا در آزمایشات بالینی، همگی به هر دو نوع گیرنده متصل و فعال میشوند.[1] اتصال آگونیستها به گیرندهها از سال ۱۹۸۶ مورد بررسی قرار گرفتهاست، اما هنوز به طور کامل شناخته نشدهاست.[1][3][4] هنگامی که آگونیستهای گیرنده ملاتونین به گیرندههای خود متصل میشوند و آنها را فعال میکنند، باعث ایجاد فرآیندهای فیزیولوژیکی متعددی میشود.[2][4][5][6]