آلفرد گیلبرت
From Wikipedia, the free encyclopedia
سر آلفرد گیلبرت (انگلیسی: Sir Alfred Gilbert؛ ۱۲ اوت ۱۸۵۴ – ۴ نوامبر ۱۹۳۴) مجسمهساز انگلیسی بود. او در لندن متولد شد و مجسمهسازی را زیرنظر ژوزف ادگار بوم، متیو نوبل، ادوارد لانتری و پیر-ژول کاولیر آموخت. اولین اثر مهمِ او بوسهٔ پیروزی نام داشت و به دنبالش سهگانهٔ تسلیح پرسئوس، ایکاروس و کمدی و تراژدی. خلاقترین سالهای حرفهای او از دههٔ ۱۸۸۰ تا اواخر دههٔ ۱۸۹۰ بود؛ همان سالهایی که آثارِ مشهورِ یادبود جوبیلی طلایی ملکه ویکتوریا و آبنمای یادوارهٔ شافتسبوری را خلق کرد.
آلفرد گیلبرت | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲ اوت ۱۸۵۴ لندن، انگلستان |
درگذشت | ۴ نوامبر ۱۹۳۴ (۸۰ سال) لندن، انگلستان |
ملیت | انگلیسی |
تحصیلات |
|
پیشه | مجسمهساز |
سالهای فعالیت | ۱۹۳۲–۱۸۷۸ |
دوران | ویکتوریایی |
کارهای برجسته | آبنمای یادبود شافتسبوری، مقبرهٔ شاهزاده آلبرت ویکتور، یادبود ملکه الکساندرا |
همسر(ها) | آلیس جین گیلبرت استفانی کواگبر |
فرزندان | ۵، شامل کاپرینا فاهی |
گیلبرت علاوه بر مجسمهسازی، تکنیکهای دیگری همچون زرگری و کوبشکاری را نیز مورد بررسی قرار داد. او نقاشیهایی با آبرنگ میکشید و تصویرگری کتاب انجام میداد. او در سال ۱۸۹۲ به عضویت آکادمی سلطنتی هنر درآمد. با این حال، زندگی شخصی او شروع به از هم گسیختگی کرد زیرا مأموریتهای زیادی برعهده گرفت و بدهکار شد. در همان زمان بود که سلامت روانی همسرش نیز رو به وخامت گذاشت. گیلبرت در سال ۱۸۹۲ کمیسیونی سلطنتی برای مقبرهٔ شاهزاده آلبرت ویکتور دریافت کرد اما نتوانست آن را به پایان برساند و شکایتهای سایر مشتریان ناراضی آغاز شد. گیلبرت در اواخر دههٔ ۱۹۰۰ مجبور شد خود را ورشکسته اعلام کند و از آکادمی سلطنتی استعفا دهد. او با شرمندگی به بروخه نقل مکان کرد و از همسرش جدا شد. او بعدها دوباره ازدواج کرد و وارد دورهای شد که آثار هنری کمی خلق کرد.
با این حال در دههٔ ۱۹۲۰، حرفهٔ او با کمک روزنامهنگاری به نام ایزابل مکآلیستر بازسازی شد. او به انگلستان بازگشت و سرانجام مقبرهٔ شاهزاده آلبرت ویکتور را تکمیل کرد و مأموریتهای جدیدی مانند یادبود ملکه الکساندرا را برعهده گرفت. گیلبرت در سال ۱۹۳۲ بهعنوان یکی از اعضای آکادمی سلطنتی برگزیده شد و عنوان شوالیه را به او اعطا کردند. او در سال ۱۹۳۴ در سن ۸۰ سالگی درگذشت. گیلبرت الهامبخش اصلی جنبش مجسمهسازی نوین بود و در قرن بیست و یکم، از او به عنوان یکی از برجستهترین مجسمهسازان عصر ویکتوریا یاد میشود.