آفند بهاره آلمان
From Wikipedia, the free encyclopedia
آفند بهاره آلمان یا نبرد قیصر که با نام آفند لودندورف هم شناخته میشود سلسله عملیاتهایی است که در جنگ جهانی اول در جبهه غربی توسط امپراتوری آلمان از ۲۱ مارس ۱۹۱۸ آغاز شد. پس از ورود ایالات متحده آمریکا به جنگ جهانی اول در آوریل ۱۹۱۷ میلادی، امپراتوری آلمان متوجه شد که تنها بخت پیروزی آلمان در این جنگ آن است که بتواند پیش از انتقال کامل سربازان و تجهیزات آمریکایی از اقیانوس اطلس به جبهههای نبرد اروپا متفقین جنگ جهانی اول را شکست دهد. خروج روسیه از جنگ با پیمان برست-لیتوفسک به نیروی زمینی امپراتوری آلمان اجازه میداد تا واحدهای بیشتری را از شرق به غرب منتقل کند تا بدین ترتیب آلمانیها ۵۰ لشکر بیشتر از متفقین در غرب داشته باشند.
آفند بهاره آلمان | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جبهه غربی جنگ جهانی اول | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
آلمان |
| ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
پاول فون هیندنبورگ[persian-alpha 1] اریش لودندورف[persian-alpha 2] ویلهلم، ولیعهد آلمان[persian-alpha 3] ماکس فون گالویتز[persian-alpha 4] روپرشت، ولیعهد بایرن[persian-alpha 5] آلبرشت، دوک وورتمبرگ[persian-alpha 6] |
فردیناند فوش[persian-alpha 7] فیلیپ پتن[persian-alpha 8] Émile Fayolle[persian-alpha 9] Louis d'Esperey[persian-alpha 10] Paul Maistre[persian-alpha 11] Noël Castelnau[persian-alpha 12] داگلاس هایگ[persian-alpha 13] آلبرت یکم بلژیک[persian-alpha 14] | ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
688341[1] |
آفند آلمانیها چهار عملیات به نامهای میشائیل، ژرژت، گنایزنو و بلوخر-یورک داشت. آفند اصلی عملیات میشائیل بود که هدف از آن شکست خطوط متفقین و دور زدن موقعیت نیروهای بریتانیایی بود. آلمانیها امیدوار بودند با اینکار نیروهای بریتانیایی حاضر در فرانسه را از میان ببرند تا فرانسویها با ترک مخاصمه موافقت کنند. بقیه عملیاتها فرعی بودند تا توجه نیروهای متفقین را از عملیات میشائیل دور کنند. پیش از شروع این آفند هیچ هدفی برای نیروهای آلمانی مشخص نشده و در طول عملیات بسته به شرایط اهداف عملیات تعیین میشد.
با شروع آفند نیروهای آلمانی به سرعت دچار مشکل شدند و پیشرویهایشان کند شد. یکی از مشکلات اصلی آلمانیها مسئله پشتیبانی بود زیرا واحد تازش سریع آلمانی که به سربازان توفان معروف بودند نمیتوانستند غذا و مهمات را به مقدار زیاد حمل نمایند. نیروهای متفقین در برابر حملات آلمانیها توان خود را در بندرها مهم و خطوط ارتباطی راهآهن متمرکز کردند و در نواحی بیارزشی که در اثر سالها جنگ ویران شده بود مقاومت کمتری را نشان دادند. ظرف چند هفته پیشروی آلمانیها متوقف شد و خطر پایان یافت اما درگیریها تا ژوئیه ادامه داشت.
در این آفند ارتش آلمان بیشترین پیشرویهای خود را از سال ۱۹۱۴ میلادی انجام داد. زمینهای بسیاری که آلمانیها در ۱۹۱۶ و ۱۹۱۷ از دست داده بودند پس گرفته شد و حتی نواحی تازهای به اشغال آلمانیها درآمد اما بیشتر این نواحی فاقد ارزش راهبردی بودند. با وجود پیشرویهای حاصل شده این آفند نتوانست کمکی به وضعیت آلمانیها بکند و به همین سبب پارهای از تاریخنگاران از این آفند با عنوان پیروزی شکستآمیز یاد میکنند.
در ژوئیه ۱۹۱۸ میلادی و با رسیدن نیروهای آمریکایی، متفقین توانستند جبههها را تثبیت کنند. در اوت ضدحمله متفقین با عنوان آفند صدروزه آغاز شد که نتیجه آن فروپاشی دفاع آلمانیها، سقوط خط هیندنبورگ و تسلیم امپراتوری آلمان در نوامبر ۱۹۱۸ میلادی بود.