Éric Rohmer
From Wikipedia, the free encyclopedia
Éric Rohmer —jaiotza-izena: Jean-Marie Maurice Schérer— (Tulle, Frantzia, 1920ko martxoaren 21a - Paris, Frantzia, 2010eko urtarrilaren 11) zinemagile, idazle, kazetari eta kritikaria izan zen.
Éric Rohmer | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Maurice Henri Joseph Schérer |
Jaiotza | Tulle, 1920ko martxoaren 21a |
Herrialdea | Frantzia |
Lehen hizkuntza | frantsesa |
Heriotza | Parisko 13. barrutia, 2010eko urtarrilaren 11 (89 urte) |
Hobiratze lekua | Montparnasseko hilerria |
Familia | |
Seme-alabak | |
Anai-arrebak | |
Hezkuntza | |
Heziketa | Henrike IV.a lizeoa |
Hizkuntzak | frantsesa alemana |
Jarduerak | |
Jarduerak | film-zuzendaria, kazetaria, idazlea, gidoilaria, zinema-kritikaria, film-muntatzailea, irakaslea, aktorea, eleberrigilea eta antzerki zuzendaria |
Enplegatzailea(k) | Cahiers du cinéma |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Influentziak | Jean Renoir |
Mugimendua | Nouvelle Vaguea |
Izengoitia(k) | Éric Rohmer eta Gilbert Cordier |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijioa | katolizismoa |
|
Rohmer izan zen Nouvelle Vague mugimenduaren azken zuzendaria Munduko Bigarren Gerraren ondoren. Cahiers du cinéma agerkariaren arduraduna izan zen 1957tik 1963ra, bere lankide gehienek (Jean-Luc Godard eta François Truffaut tartean) trantsizioa egiten zuten bitartean film kritikariak izatetik zinemagileak izatera, nazioartean arreta bereganatuz.
Ospea mundu mailan lortu zuen Oscar Sarietarako izendatuta izan zenean 1969an Ma nuit chez Maud pelikularekin. Bi urte geroago Donostiako Zinemaldian sari nagusia eskuratu zuen Le Genou de Claire-rekin eta Veneziako Mostran 1986an Le rayon vert-ekin .
Bere heriotzaren ostean 2010ean, The Daily Telegraph egunkariko hil-mezuan deskribatu zuten "Frantziako Uhin Berriaren zinemagilerik iraunkorren" moduan, baita bere azken urteetan "oraindik publikoak ikusi nahi zituzten pelikulak egiteagatik" nabarmendu ere.