Herri baltikoak
From Wikipedia, the free encyclopedia
Herri baltikoak (letonieraz: balti, lituanieraz: baltai), indoeuropar hizkuntzen familiako adar bat den hizkuntza baltikoetako baten hiztunak, beheladeko Vistula eta goiko Dvina eta Dnieper artean bizi ziren tribu indoeuroparren talde baten ondorengoak dira. Bere isolamendu geografikoa zela eta, hizkuntza baltikoek ezaugarri arkaiko asko izan zituzten.[1]
Mota | ethnolinguistic group (en) |
---|---|
Hizkuntza | letoniera eta lituaniera |
Geografia | |
Jatorria | Iparraldeko Europa |
Hedapen mapa | |
Herri batikoen artean, lituaniar eta letoniar modernoak daude, baita prusiarrak, yotvingioak, galindiarrak, seloniarrak, semigaliarrak, eskalbianiarrak, latgalianiarrak eta kuroniarrak ere, zeinen hizkuntzak (gehienak) Erdi Aroan desagertu ziren.
Jurate Rosales lituaniar jatorriko kazetariak godoak herri baltikoen artean sartu zituen,[2] hizkuntza baltikoetan espezializatutako beste ikertzaile batzuek kritikatu duten tesia[3][4]