Periodo (muziko)
From Wikipedia, the free encyclopedia
En la sciaro de muzikaj formoj kaj la kompozicio la termino periodo signifas strukturan unuon en la sinsekvo kaj subdivido de muzikaĵo. La periodo estas duparta kaj konsistas el antaŭa parto kaj malantaŭa parto samlongaj (simetria strukturo). La antaŭa parto finiĝas malferma (ofte sur dominanto), la malantaŭa parto metas finon al la periodo (plejofte sur la toniko).
Antaŭa parto kaj malantaŭa parto de periodo el po du frazoj, je kiu la unua frazo de la antaŭa parto revenas en la unua frazo de la malantaŭa parto idente aŭ ŝanĝite. Ankaŭ la dua frazo de la malantaŭa parto povas simili al la dua frazo de la antaŭa parto. Laŭ ideala modelo periodo daŭras ok taktojn, je kiuj po kvar taktoj apartenas al antaŭa kaj malantaŭa parto, kiuj siaflanke subdividiĝas en po 2+2 taktojn (motivojn).
Kune kun la parenca t.n. Satz (vd. sube) al ĝi periodo formas en la klasiko kaj romantiko la dominan modelon por formi sintaksajn unuojn.