Livona lingvo
From Wikipedia, the free encyclopedia
La livona lingvo (līvõ kēļ, ankaŭ rāndakēļ) estas ano de la finna branĉo de la Finn-ugra lingvaro. Laŭ ĝi la historia regiono Livonio ricevis sian nomon. Nuntempe, la livona estas parolata de nur 10-40 personoj en Latvio kaj ĝin minacas malapero. La lastaj parolantoj de la livona lingvo loĝas en marbordaj vilaĝoj, norde de Kuronio, proksime al la urbo Ventspils.
Livona lingvo | |
līvõ kēļ | |
lingvo • mortinta lingvo • moderna lingvo | |
---|---|
Baltmara finna lingvaro | |
Parolata en | Latvio |
Parolantoj | 10 - 40 |
Skribo | latina alfabeto |
Lingvistika klasifiko | |
Urala
| |
Oficiala statuso | |
Oficiala lingvo en | Nenie |
Lingvaj kodoj | |
Lingvaj kodoj | |
ISO 639-2 | fiu |
ISO 639-3 | liv |
SIL | LIV |
Glottolog | livv1244 |
Angla nomo | Livonian |
Franca nomo | live |
Laŭ esploroj pri loknomoj la livona estis pli frue parolata en pli vasta areo, kiu kovris ĉ. duonon el la teritorio de nuntempa Latvio. La latva lingvo havas multe da influo de la livona lingvo kaj la diferencoj inter la latva kaj la litova estas parte pro la influo de la livona lingvo. Ankaŭ la latva lingvo influis multe al la livona kaj kaŭzis diversajn malsimilecojn inter la livona kaj aliaj finnaj lingvoj.
La livona lingvo dividiĝis al du dialektoj, la orienta kaj la okcidenta. La orienta livona lingvo estis parolata oriente de la Riga golfo kaj ĝi malaperis en la 19-a jarcento.