Τάλερ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το τάληρο, γερμ.: thaler, επίσης taler, είναι ένα από τα μεγάλα αργυρά νομίσματα, που κόπηκαν στις πολιτείες και τα εδάφη της Γερμανίας (Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) και της Μοναρχίας των Αψβούργων κατά την Πρώιμη Νεότερη περίοδο. Ένα αργυρό νόμισμα μεγέθους τάλερ έχει διάμετρο περίπου 40 χλστ. και βάρος περίπου 25-30 γραμ. (περίπου 1 ουγγιά). Η λέξη είναι συντόμευση από το γιόαχιμσταλερ (joachimsthaler), το πρώτο τάλερ που κοβόταν στο Γιόαχιμσταλ (Joachimstal) της Βοημίας από το 1518.
Ενώ το πρώτο κανονικό νόμισμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν το γκούλντενγκροσεν του 1524, το μακροβιότερο νόμισμα ήταν το ράιχσταλερ (αυτοκρατορικό τάλερ), το οποίο περιείχε 1⁄9 μάρκα Κολωνίας από καθαρό ασήμι (ή 25.984 γραμ.) και το οποίο εκδόθηκε σε διάφορες εκδόσεις από το 1566 έως το 1875. Από τον 17ο αι. εμφανίστηκε μία μικρότερης αξίας νομισματική μονάδα τάλερ της Βόρειας Γερμανίας, η οποία τον 19ο αι. έγινε ισοδύναμη με το βερεϊνστάλερ (vereinsthaler, τάλερ της ένωσης).
Ο τύπος τού αργυρού τάλερ συνέχισε να κόβεται μέχρι τον 20ο αι. με τη μορφή του μεξικανικού πέσο μέχρι το 1914, του νομίσματος των 5 ελβετικών φράγκων μέχρι το 1928, του αργυρού δολαρίου των ΗΠΑ μέχρι το 1935 και του αυστριακού ταλίρου της Μαρίας-Θηρεσίας. Σήμερα τα αργυρά νομίσματα σε μέγεθος (ν)τάλερ δεν κυκλοφορούν πλέον, αλλά κόβονται από διάφορα κυβερνητικά νομισματοκοπεία ως ράβδοι ή νομισματικά αντικείμενα για συλλέκτες. Η αγγλική μορφή του ονόματος, dollar (δολάριο), επιβιώνει επίσης ως όνομα πολλών σύγχρονων νομισμάτων.