Οξείδιο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οξείδια ονομάζονται οι ενώσεις των χημικών στοιχείων με το οξυγόνο.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μεγάλο μέρος του στερεού φλοιού της γης αποτελείται από οξείδια. Οξείδια σχηματίζονται όταν τα διάφορα χημικά στοιχεία οξειδώνονται από το οξυγόνο της ατμόσφαιρας. Ακόμα και υλικά, όπως το αλουμινόχαρτο, που φαίνονται ότι αποτελούνται από καθαρά χημικά στοιχεία, πολλές φορές επικαλύπτονται από λεπτό στρώμα οξειδίων που τα προστατεύουν από τη διάβρωση.
Τα οξείδια είναι είτε μοριακές ενώσεις (όταν το στοιχείο είναι αμέταλλο) είτε ιοντικές ενώσεις (όταν το στοιχείο είναι δραστικό μέταλλο, είτε μακρομοριακές ενώσεις (βρίσκονται δηλ. με μορφή "γιγάντιου" μορίου) όπως π.χ. το οξείδιο με χημικό τύπο [K2O]n. Εκτός από τo διφθοριούχο οξυγόνο με χημικό τύπο OF2, τα οξείδια έχουν ως ηλεκτραρνητικό τμήμα το Ο-2 και μπορούν να παρασταθούν μ' ένα γενικό τρόπο ως εξής :
ΣyΟx
όπου Σ = χημικό στοιχείο, x = ένας από τους θετικούς αριθμούς οξείδωσης του Σ και y = αριθμός οξείδωσης του οξυγόνου που μπορεί να είναι -2, -1, -1/2. Παραδείγματα χημικών τύπων οξειδίων : Na2O, CaO, CO2, SO3, N2O5, N2O3, KO2, Na2O2 κ.ά.