Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος
Χριστιανός άγιος, επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και θεολόγος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος (Αριανζός Καππαδοκίας, 329[1] - Ναζιανζός Καππαδοκίας, 25 Ιανουαρίου 390[1][2]), γνωστός και ως Γρηγόριος της Ναζιανζού, ήταν Έλληνας Καππαδόκης θεολόγος που διατέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των Πατέρων της Εκκλησίας.[3] Ως κλασικά εκπαιδευμένος ομιλητής και φιλόσοφος του Ελληνισμού, κατάφερε να συνδυάσει τον Ελληνισμό με την πρώτη Εκκλησία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.[4]
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος | |
---|---|
Πατέρας της Εκκλησίας Διδάσκαλος της Εκκλησίας Μέγας Ιεράρχης Άγιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Θεολόγος | |
Γέννηση | 329 Αριανζός, Καππαδοκία |
Κοίμηση | 25 Ιανουαρίου 390 Ναζιανζός, Καππαδοκία |
Εορτασμός | Ορθόδοξη Εκκλησία και Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες |
Πολιούχος | Νέα Καρβάλη |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Γρηγόριος είχε σημαντικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση της Τριαδικής Θεολογίας τόσο μεταξύ των Ελληνόφωνων όσο και με των Λατινόφωνων Θεολόγων και έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους Θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Επίσης ήταν αδελφικός φίλος του Μεγάλου Βασιλείου.
Ο Γρηγόριος είναι Άγιος της Ανατολικής και της Δυτικής Χριστιανικής Εκκλησίας. Θεωρείται Διδάσκαλος και Πατέρας της Εκκλησίας και είναι γνωστός ως ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, μαζί με τον Βασίλειο τον Μέγα και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.