Αναρχοκολεκτιβισμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο αναρχοκολεκτιβισμός είναι ορολογία που πρωτοδιατυπώθηκε από τον Μιχαήλ Μπακούνιν. Είναι πολιτικός χώρος μες στο ευρύτερο πεδίο του ελευθεριακού σοσιαλισμού και βασίζεται στον ουτοπικό σοσιαλισμό του 19ου αιώνα.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο αναρχοκολεκτιβισμός είναι μία αντίληψη που θέλει τους ανθρώπους να τοποθετούν το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό και να επιδιώκουν τη συνεχή αλληλεγγύη μεταξύ της κοινότητας. Ο αναρχοκολεκτιβισμός, τμήμα της πολιτικής παράδοσης του «κοινωνικού αναρχισμού» (κατ' αντιδιαστολή με τον αναρχοατομικισμό), βασίζεται στις αξίες της αλληλεγγύης, της καλοσύνης και της συλλογικότητας, στο εσωτερικό μίας τοπικής κοινότητας. Παρουσιάζει πολλά αν όχι όλα τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας των τροφοσυλλεκτών της προϊστορίας. Οι αναρχοκολεκτιβιστές πιστεύουν στη δυνατότητα που έχει ο Άνθρωπος να είναι καλοσυνάτος. Φρονούν πως αυτή η καλοσύνη θα ακμάσει όταν καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία και η ιδιωτική εκμετάλλευση των μέσων παραγωγής, η οποία επιφέρει τον ανθρώπινο εγωισμό και τον επιβλαβή και άσκοπο ανταγωνισμό. Έτσι όταν οι άνθρωποι οργανώνονται μεταξύ τους με βάση αυτήν την καλοσύνη δεν χρειάζονται καμία κυβέρνηση να τους ελέγχει και να τους ρυθμίζει.
Συνοπτικά ο κολεκτιβιστικός αναρχισμός (αναρχοκολεκτιβισμός) είναι μια μορφή άκρατου σοσιαλισμού (εξού και η άρνηση στη δικτατορία του προλεταριάτου), όπου κύρια στοιχεία της κοινωνικής οργάνωσης είναι η συλλογική κατοχή και διαχείριση των φυσικών πόρων από κάθε κοινότητα, η έμφαση στο κοινωνικό καθήκον και η διανομή των παραγόμενων αγαθών στα άτομα αναλόγως με την εργασία που παρείχαν (μέσω ενός μισθολογικού συστήματος). Ο αναρχοκολεκτιβισμός στοχεύει στην εγκαθίδρυση της αναρχίας μέσω μίας κοινωνικής επανάστασης της εργατικής τάξης. Απόρροια του αναρχοκολεκτιβισμού αποτελεί ο αναρχοκομμουνισμός, ο οποίος όμως δεν δέχεται καθόλου την ύπαρξη χρήματος ή μισθολογικού συστήματος.