Χοσέ Μανουέλ Μορένο
Αργεντινός ποδοσφαιριστής και προπονητής / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χοσέ Μανουέλ Μορένο Φερνάντες (ισπανικά: José Manuel Moreno Fernández, 3 Αυγούστου 1916 – 26 Αυγούστου 1978), ήταν Αργεντινός ποδοσφαιριστής και προπονητής. Για πολλούς που τον είδαν να παίζει, είναι ένας από τους κορυφαίους του αθλήματος όλων των εποχών, ακόμη και συγκρινόμενος με τους Πελέ, Ντιέγκο Μαραντόνα και Αλφρέδο Ντι Στέφανο.[1][2][3][4] Αγωνίστηκε σε πολλούς συλλόγους στην Αργεντινή, το Μεξικό, τη Χιλή και την Κολομβία και ήταν ο πρώτος (ακολούθησαν άλλοι οκτώ μετά από τουλάχιστον μισό αιώνα[5]) ποδοσφαιριστής που κατέκτησε τίτλους πρωταθλήματος σε τέσσερις διαφορετικές χώρες.[6]
Ο Μορένο το 1941 | ||||||||||||||||
Προσωπικές πληροφορίες | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Χοσέ Μανουέλ Μορένο Φερνάντες | |||||||||||||||
Ημερ. γέννησης | 3 Αυγούστου 1916 | |||||||||||||||
Τόπος γέννησης | Μπουένος Άιρες, Αργεντινή | |||||||||||||||
Ημερ. θανάτου | 26 Αυγούστου 1978 (62 ετών) | |||||||||||||||
Τόπος θανάτου | Μέρλο, Αργεντινή | |||||||||||||||
Ύψος | 1,78 μ. | |||||||||||||||
Θέση | Μέσος Επιθετικός | |||||||||||||||
Επαγγελματική καριέρα* | ||||||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||||||||
1935–1944 | Ρίβερ Πλέιτ | 256 | (156) | |||||||||||||
1944–1946 | Ρεάλ Εσπάνια | 41 | (13) | |||||||||||||
1946–1948 | Ρίβερ Πλέιτ | 67 | (21) | |||||||||||||
1949 | Ουνιβερσιντάτ Κατόλικα | 22 | (8) | |||||||||||||
1950 | Μπόκα Τζούνιορς | 23 | (7) | |||||||||||||
1951 | Ουνιβερσιντάτ Κατόλικα | 12 | (2) | |||||||||||||
1952 | Ντεφενσόρ | 14 | (3) | |||||||||||||
1953 | Φέρρο Καρρίλ Οέστε | 15 | (1) | |||||||||||||
1954–1957 | Ιντεπεντιέντε Μεδεγίν | 40 | (12) | |||||||||||||
1960–1961 | Ιντεπεντιέντε Μεδεγίν | 3 | (1) | |||||||||||||
Σύνολο | 493 | (224) | ||||||||||||||
Εθνική ομάδα | ||||||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||||||||
1936–1950 | Αργεντινή | 34 | (19) | |||||||||||||
Προπονητική καριέρα | ||||||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | |||||||||||||||
1954–1957 | Ιντεπεντιέντε Μεδεγίν | |||||||||||||||
1958–1959 | Μπόκα Τζούνιορς | |||||||||||||||
1959 | Αργεντινή | |||||||||||||||
1960–1961 | Ιντεπεντιέντε Μεδεγίν | |||||||||||||||
1962–1963 | Κόλο Κόλο | |||||||||||||||
1964 | Ρίβερ Πλέιτ | |||||||||||||||
1976–1978 | Ντεπορτίβο Μέρλο | |||||||||||||||
Τίτλοι
| ||||||||||||||||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Μορένο ήταν μέλος της ομάδας Ρίβερ Πλέιτ, γνωστής ως La Máquina, η οποία κυριάρχησε στην Αργεντινή τη δεκαετία του 1940 και ήταν μέλος της εθνικής ομάδας της Αργεντινής με την οποία κέρδισε το πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής το 1941 και το 1947 (το τωρινό Κόπα Αμέρικα), επιλεγόμενος στο τελευταίο ως ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.[7]
Θεωρούνταν ως πλήρης παίκτης που η παρουσία του έκανε μεγάλη διαφορά στις ομάδες που αγωνιζόταν.[8][9] Το 1999 ψηφίστηκε ως πέμπτος καλύτερος ποδοσφαιριστής της Νότιας Αμερικής και μεταξύ των 25 καλύτερων του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS.[10] Διέθετε υψηλή τεχνική, μεγάλη διορατικότητα και ήταν εξαιρετικά επικίνδυνος στην μεγάλη περιοχή, τόσο με τα πόδια όσο και με το κεφάλι.[11] Αποτελούσε τον καλύτερο συνδυασμό δύναμης και τεχνικής. Παρά τις φήμες για το ποτό, το κάπνισμα και την έλλειψη επαρκούς προπόνησης (στοιχεία αληθή που ο ίδιος ουδέποτε διέψευσε), ο Μορένο ήταν γνωστός και για την καλή φυσική του κατάσταση, γεγονός που του επέτρεψε να αγωνίζεται επαγγελματικά σε υψηλό επίπεδο και μετά τα 40 του χρόνια.