Φυλετική πολιτική στη ναζιστική Γερμανία
Περιγραφή της φυλετικής πολιτικής της καθαρότητας στη ναζιστική Γερμανία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ως φυλετική πολιτική στη ναζιστική Γερμανία εννοείται ένα σύνολο πολιτικών και νόμων που υιοθέτησε η ναζιστική Γερμανία και επιβεβαίωναν την ανωτερότητα της Άρυας φυλής και βασίζονταν σε ένα συγκεκριμένο ναζιστικό δόγμα που διεκδικούσε επιστημονική νομιμοποίηση. Η συγκεκριμένη πολιτική συνδυαζόμενη με τη ναζιστική ευγονική στόχευε σε φυλετική καθαρότητα με τη χρήση συστηματικής στείρωσης και εξαφάνιση των Untermenschen δηλαδή των υπανθρώπων, και η οποία κλιμακώθηκε στο Ολοκαύτωμα. Αυτές οι πολιτικές στόχευαν σε συγκεκριμένες ομάδες, όπως οι Εβραίοι και οι Ρομά, οι ομοφυλόφιλοι, οι άνθρωποι με αναπηρία και οι Πολωνοί[1], οι Ρώσοι[2] οι οποίοι θεωρούνταν "κατώτεροι" σε μια φυλετική ιεραρχία που τοποθετούσε στην κορυφή την Herrenvolk (ή "κυρίαρχη φυλή") της Volksgemeinschaft (ή "εθνικής κοινότητας") και ταξινομούσε τους Ρώσους, τους Ρομά, τους Σέρβους, τους Πολωνούς, τους εγχρώμους και τους Εβραίους στο κατώτατο σημείο[2][3][4][5]