Φι
γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το φι (ή φει, κεφαλαίο Φ, πεζό φ ή ϕ) είναι το εικοστό πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στην αρχαία ελληνική αναπαριστούσε το δασύ διχειλικό κλειστό σύμφωνο /ph/, αντίστοιχο με τα έτερα δασέα <Θ> /th/ και <Χ> /kh/. Αντίθετα, στη νέα ελληνική αναπαριστά το /f/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο[ϕ] (π.χ. φωνή).[1]
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία φ´=500.
Στο λατινικό αλφάβητο μεταγράφεται ως <ph> ή <f>.